meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ


Απαιτούμε να μάθουμε την αλήθεια για την Αμφίπολη

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Γιώργος Λεκκάκης, Αστέριος Τζίντζιφος, Γεράσιμος Χουλιάρας. Ένας συγγραφέας/ ερευνητής, ένας νομισματολόγος και ένας σεισμολόγος σίγουρα κλόνισαν και λίγο έλλειψε να …γκρεμίσουν όλα αυτά που λέγονται και γράφονται ως «πληροφορίες» γύρω από την εξαίρετη , μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη στην Αμφίπολη. Μιλώντας στη νέα μου εκπομπή «Δεύτερος Καφές», την Κυριακή το μεσημέρι , στο ΑΡΤ tv, «κατέθεσαν» ιστορικά και επιστημονικά στοιχεία που χωρίς να μειώνουν, ούτε κατ ελάχιστον, την ανακάλυψη και την ανασκαφή στο Λόφο Καστά, στην Αμφίπολη του νομού Σερρών, όπου εντυπωσιακά ευρήματα συνεχίζουν να έρχονται στο φως, ξεκαθάρισαν ότι :


1. Δεν πρόκειται για τάφο αλλά για μνημείο του Διονύσου

2. Δεν υπάρχουν Καρυάτιδες αλλά Μαινάδες, όπως αποκαλύπτεται στα νομίσματα του Παγγαίου, τα οποία απεικονίζουν με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά των ιερειών του Διονύσου,

3. Ανεξάρτητα του αν το μνημείο έχει «συλληθεί», έχει υποστεί σοβαρές καταστροφές από καταγεγραμμένο σεισμό και αναστροφή του ποταμού Στρυμόνα, (σύγγραμμα του Σταύρου Μερτζίδη από το 1885)

Για το τελευταίο μάλιστα - το σεισμό του 597 μ.Χ. στην Αμφίπολη, με μέγεθος 6,7 Ρίχτερ- γίνεται αναφορά και στο βιβλίο του καθηγητή σεισμολογίας Βασίλη Παπαζάχου και της Κατερίνας Παπαζάχου, «Οι σεισμοί της Ελλάδας».

Είχα από την αρχή εκφράσει με κάθε τρόπο τους προβληματισμούς μου για τον τρόπο που οι αρμόδιοι φορείς και τα αρμόδια άτομα δημοσιοποιούσαν κομματάκι-κομματάκι τα ευρήματα και τις «θεωρίες συνωμοσίας» γύρω από τα όντως εκπληκτικά ευρήματα της Αμφίπολης και αναρωτιόμουνα για τους λόγους που υπήρχαν να γίνεται κάτι τέτοιο, μ αυτό τον τρόπο.

Κανείς δεν μπορεί –ούτε τολμά άλλωστε- να μειώσει τη σημασία των ευρημάτων. Όλοι τιμούμε την προσπάθεια και την επιστημοσύνη των αρχαιολόγων και άλλων ειδικών που ασχολούνται και όλοι θέλουμε να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένο το νέο αρχαιολογικό εύρημα στον κόσμο, σε μια κρίσιμη για τον Ελληνισμό και για τη χώρα και το λαό της περίοδο.

Αλλά πως είναι δυνατόν να υπάρχουν εξ αρχής διατυπωμένες τόσες διαφορετικές , τεκμηριωμένες, επιστημονικές απόψεις, αλλά επί εβδομάδες ολόκληρες ,ένας ολόκληρος κόσμος αφήνεται γεμάτος ερωτηματικά να μιλά για τον «Τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;

Ό,τι και νάναι, πρόκειται περί σπουδαίας ανακάλυψης. Το να αφήνουμε – και επισήμως μάλιστα- να κυκλοφορούν και να διαχέονται αμφισβητούμενες πληροφορίες έχει πάψει πλέον να είναι ορθό ή ανεκτό καν. Στρογγυλά τραπέζια υπάρχουν πολλά. Ας τα γεμίσουμε με ειδικούς, ας ανταλλαγούν όλες οι απόψεις κι ας καταλήξουμε σ΄ένα συμπέρασμα. Κακό θα είναι;



ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ "ΠΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ"



Τι είναι το σύστημα; Ποιος είναι το σύστημα; Εγώ είμαι στο σύστημα;

Αυτός που πάει κόντρα στο σύστημα είναι αντισυστημικός; Ή το σύστημα μεγάλωσε κι εμπεριέχει και τους αντισυστημικούς στις προδιαγραφές του; Αν οι κακοί είναι στις φύλακες, οι καλοί που βρίσκονται;

Ο θαυματοποιός Γιάννης Ζουγανέλης παρουσιάζει μια αντεργκράουντ πολιτική σάτιρα, βασισμένη σε πιο αληθινή, απ'τις πραγματικές ιστορίες pου μας λένε στις ειδήσεις...  Την έγραψε ο Θοδωρής Αθερίδης  και την εκτελούν κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια σας οι ως άνω δύο γνωστοί ηθοποιοί μαζί με τους Λευτέρη Ελευθερίου, Γ. Μπισμικόπουλο κ.α.


Το κατάμεστο θέατρο και τα έντονα επαναλαμβανόμενα χειροκροτήματα, κατέδειξαν ήδη από την πρεμιέρα ότι καλώς η παράσταση συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά! Πολλοί εκ του καλλιτεχνικού χώρου, ηθοποιοί, μουσικοί, τραγουδιστές, δημοσιογράφοι, τηλεπαρουσιαστές και άλλοι, παρακολούθησαν την παράσταση και ευχήθηκαν από κοντά στους συντελεστές της καλή επιτυχία!

Στην πρεμιέρα της Θεατρικής Παράστασης «Πράματα και Θάματα» την Τρίτη 14 Οκτωβρίου στο Μικρό Παλλάς παραβρέθηκε ο Βαγγέλης Αυγουλάς, ως επίσημος προσκεκλημένος του κ. Γιάννη Ζουγανέλη!


Οι δύο άνδρες γνωρίζονται από κοινές δράσεις, αγώνες και εκδηλώσεις υπέρ του αναπηρικού κινήματος και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων και κατά του κοινωνικού ρατσισμού!

Ο κ. Ζουγανέλης και η κόρη του Ελεονόρα, συζήτησαν μεταξύ άλλων τις αναμνήσεις τους από το Ίλιον όπου έμεναν, πόλη την οποία υπηρετεί αυτοδιοικητικά από το 2011 ο Βαγγέλης Αυγουλάς, ενώ σε πηγαδάκι γνωστών καλλιτεχνών ο Γιάννης Ζουγανέλης διατύπωσε με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο την άποψη του για τις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εξελίξεις που αφορούν τον κ. Αυγουλά…




«Να μην περιμένουμε θαύματα για να σωθούμε στη ζωή μας», λέει ο Γιάννης Ζουγανέλης ότι θα καταλάβετε εάν παρακολουθήσετε αυτή την εκπληκτική, διαδραστική παράσταση με την ενδιαφέρουσα πλοκή και το πολύ γέλιο που προκαλούν παράλληλα τα παιχνίδια των ηθοποιών με το κοινό!



Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ ΞΕΚΙΝΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΤΟ THISISRADIO.GR ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΛΗΞΗ!

Την Τετάρτη 22 Οκτώβρη στις 5 το απόγευμα, η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα κάνει ένα νέο βήμα – έκπληξη και προσκαλεί όλους εσάς να την ακολουθήσετε!

«Όταν Αγαπάς Είναι Για Πάντα», είναι ο τίτλος της νέας ραδιοφωνικής της εκπομπής που θα μπορείτε να ακούτε ζωντανά κάθε Τετάρτη 5-7 το απόγευμα από το www.thisisradio.gr, εμπνευσμένος από το ομώνυμο βιβλίο της! Μάλιστα στην πρώτη εκπομπή, τρεις τυχεροί ακροατές θα έχουν τη δυνατότητα να κερδίσουν μέσω κλήρωσης από ένα βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, ενώ κάθε Τετάρτη στις εκπομπές της Μαρίας Τζιρίτα, θα κληρώνονται πολλά και γνωστά βιβλία δώρο από τις Εκδόσεις Ψυχογιός!

Στην πρώτη της εκπομπή η Μαρία Τζιρίτα θα φιλοξενήσει έναν καλεσμένο παλιό της γνώριμο από το βιβλίο «Μάτια Μου», σε μια συνέντευξη διαφορετική από τις άλλες! Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, δικηγόρος και τέως Αντιδήμαρχος στο Ίλιον, κείμενο του οποίου διαβάσατε στο τέλος του «Μάτια Μου» όπου έδινε συμβουλές σωστής συμπεριφοράς απέναντι στα άτομα με προβλήματα όρασης καθ’ ότι τυφλός και ο ίδιος, θα απαντήσει ακομπλεξάριστα σε όλες τις ερωτήσεις της Μαρίας Τζιρίτα και όπου βγει!!!

Επίσης, το ραδιοφωνικό ξεκίνημα της Μαρίας Τζιρίτα στο www.thisisradio.gr θα χαιρετήσουν ζωντανά αυτή την Τετάρτη οι αγαπημένοι μας συγγραφείς Λένα Μαντά, Δημήτρης Κωνσταντάρας και Ρένα Ζαΐρη !

Η συγγραφέας πολλών εκτοξευμένων σε πωλήσεις και στην εκτίμηση του αναγνωστικού κοινού βιβλίων, δηλώνει στους ακροατές τουthisisradio.gr για την εκπομπή της: «Όταν αγαπάς είναι για πάντα... Ελάτε μαζί μου να ανακαλύψουμε αν στο τέλος της φράσης υπάρχει θαυμαστικό ή ερωτηματικό... Μια εκπομπή που θα μιλάμε για την αγάπη... και όχι μόνο! Ελάτε να βρούμε μαζί τον δρόμο εκείνο που οδηγεί στην προσωπική μας ευτυχία. Κάθε Τετάρτη στις 5 το απόγευμα σαλπάρουμε παρέα για ένα συναρπαστικό ταξίδι προς την αυτογνωσία και τη γαλήνη της ψυχής μας!»

Καθ’ όλη τη διάρκεια κάθε εκπομπής, όλοι οι ακροατές της Μαρίας Τζιρίτα θα έχετε τη δυνατότητα ζωντανής επικοινωνίας μαζί της, ενώ θα μπορείτε να την ακούτε μέσω του www.thisisradio.gr κατεβάζοντας τη σχετική εφαρμογή του σταθμού δωρεάν για κάθε smartphone!



ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΙΛΙΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΗΜΕΡΑ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ



Οι Κοινωνικές Δομές Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Ιλίου, πραγματοποιούν την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014 δράσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το φαινόμενο της Φτώχειας, με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Εξάλειψης της Φτώχειας:


  • Εργαζόμενοι των δομών θα βρίσκονται στην Κεντρική Πλατεία Ιλίου, 10.00 με 13.00, όπου θα ενημερώνουν το κοινό για τις υπηρεσίες των δομών και θα μοιράζουν έντυπο ενημερωτικό υλικό. Παράλληλα, θα λάβει χώρα Διαδραστικό Happening, στο οποίο οι περαστικοί θα μπορούν να καταγράφουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους σε ειδικό σημείο στον χώρο της εκδήλωσης.

  • Στο κτήριο των Δομών Ικάρου 28 & Κάλχου 64, θα συγκεντρώνονται τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα, καθ΄ όλη τη διάρκεια της ημέρας από τις 09.00 έως τις 17.00.

Οι προγραμματισμένες δράσεις εντάσσονται στα πλαίσια της προσπάθειας ευαισθητοποίησης / ενημέρωσης του κοινού που πραγματοποιούν οι Κοινωνικές Δομές Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας στο Δήμο Ιλίου. Αντίστοιχες δράσεις κρίνονται απαραίτητες, δεδομένου ότι οι κοινωνικοοικονομικές συγκυρίες της εποχής που ζούμε διευρύνουν το χάσμα μεταξύ εύπορων και οικονομικά ασθενέστερων τάξεων, με τις δεύτερες να αυξάνονται με πολύ γρήγορο ρυθμό. Το γεγονός αυτό επιτείνει περισσότερο από ποτέ την ανάγκη για εθελοντική προσφορά και αλληλέγγυες δράσεις.

Κάθε είδους προσφορά θα αποτελέσει σημαντική ενίσχυση στο έργο των Δομών. Ζητάμε την στήριξη όλων σας!

Στοιχεία Επικοινωνίας:
Κάλχου 64 & Ικάρου 28, 13122 Ίλιον
Τηλ.: 210 2612673

__________________________________

H Τράπεζα Χρόνου προωθεί την ανταλλαγή υπηρεσιών ή/και αγαθών μεταξύ εθελοντών, με μοναδική μονάδα συναλλαγής το χρόνο. Τα μέλη της Τράπεζας Χρόνου «καταθέτουν» σε αυτήν υπηρεσίες και προϊόντα έτσι ώστε ο καθένας να έχει την ευκαιρία να επιλέξει αυτά που έχει ανάγκη χωρίς όμως να καταβάλλει οποιοδήποτε χρηματικό αντίτιμο. Το μοναδικό νόμισμα της Τράπεζας Χρόνου είναι η Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ) έτσι ώστε η κάθε ώρα υπηρεσίας που προσφέρει κάποιος να αντιστοιχεί σε Τ.Ε.Μ. Έτσι, κάθε προσφορά «ανταμείβεται» με χρόνο, δηλαδή ο κάθε «καταθέτης» λαμβάνει ώρες υπηρεσίας από κάποιον συμπολίτη του μέλος της Τράπεζας Χρόνου. Καλούμε όλους να συνδράμουν ως εθελοντές σε αυτήν την προσπάθεια ανθρωπιάς. Εγγραφές πραγματοποιούνται στο www.txilion.gr.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

15 ΟΚΤΩΒΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΥΦΛΟΥΣ: "ΔΕ ΒΛΕΠΩ, ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΜΩΣ ΕΣΥ"!


Στις 15 Οκτωβρίου, κάθε χρόνο, είναι η παγκόσμια ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού:

Το λευκό μπαστούνι, είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθεια τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.

Δεν βλέπω, βλέπεις όμως εσύ: Θέλεις να με βοηθήσεις;;; Τότε, διάβασε τα παρακάτω και να ξέρεις πως αν κάτι θυμάσαι απ’αυτά όταν κάπου, κάποτε, τυχαία ή για κάποιο λόγο με συναντήσεις, θα με κάνεις να νιώσω άνετα, δίνοντας μου αυτό ακριβώς που χρειάζομαι…

-----------------------

Όταν με συναντήσεις μπορείς να με βοηθήσεις αν θυμηθείς τα παρακάτω:

1. Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.

2. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός.  Μη με μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat,…,όπως ΕΣΥ!

3. Πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ’το  μπράτσο. άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο: Έτσι θα νιώθω (=θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις.

4. Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;», «Πώς γράφει και διαβάζει;», «Πώς μπορεί;»,… Ρώτησε εμένα, ξέρω και εγώ να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους μίλα και σε εμένα.

5. Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός» κλπ., τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: βλέπω για μένα= αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι…

6. Σύστησε με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη  ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου πως φεύγεις: με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ’αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου…

7. Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, το παράθυρο κλπ. Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8. Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ «Το κρέας σου είναι στο Έξι».
Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το… «δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.

9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις,  το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας/περιγράφοντας μου όσα δεν μπορώ να δω.

10. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.

11. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας…

12. Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου αλλά όχι μόνο γι’αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!

Και αφού έφτασες εδώ, στο τέλος του μηνύματος, αν έχεις ακόμη δύο λεπτά καιρό, προώθησε το και σε άλλους. Η ενημέρωση μπορεί να είναι η αρχή της ευαισθητοποίησης και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!!!

Βαγγέλης Αυγουλάς
Δικηγόρος, Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς οργάνωσης για νέους με προβλήματα όρασης VIEWS (Visually ImpairedEducation and Work Support)
Τ.Αντιδήμαρχος Ιλίου,
Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.


www.avgoulas.gr - ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΓΩΝΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!

Φίλες και φίλοι,

Κοινωνικές, πολιτιστικές, νεανικές, πνευματικές, καλλιτεχνικές, βιωματικές, δημοσιογραφικές δράσεις της καθημερινότητας μου, συνθέτουν το puzzle της ζωής μου 25 χρόνια τώρα!
            
Από σήμερα, όσοι θέλετε, θα μπορείτε να βλέπετε αυτό το puzzle να συμπληρώνεται κομμάτι – κομμάτι στην προσωπική μου ιστοσελίδα www.avgoulas.gr !

Αν πλοηγηθείτε στο www.avgoulas.gr θα βρείτε:

-Βιογραφικά μου στοιχεία
-Πληροφορίες για την επαγγελματική μου δραστηριότητα
-Video και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τις δράσεις μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο Αναπηρικό Κίνημα, στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα, στο Διαδίκτυο, στα ΜΜΕ κ.α.
-Προσωπικά μου άρθρα δημοσιευμένα σε εφημερίδες, περιοδικά, blogs και ιστοσελίδες με διάφορα θέματα που κατά καιρούς με οδηγούσαν στο να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, προβληματισμούς, προσδοκίες, ανησυχίες και προτάσεις μου
-Συνεντεύξεις και άρθρα που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο
-Νews-letter όπου έχετε τη δυνατότητα μόνο με τη χρήση της ηλεκτρονικής σας διεύθυνσης –e-mail- να εγγραφείτε για να ενημερώνεστε για τις νέες καταχωρήσεις μας στο site από εδώ και στο εξής
-Βιβλίο Επισκεπτών όπου μπορείτε να γράφετε τις απόψεις, τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας για να πηγαίνουμε κάθε φορά ένα βήμα πιο μπροστά!
-Διασυνδέσεις –links- για το Facebook, το Youtube και το κοινωνικοπολιτικό blog «Με Άλλα Μάτια» το οποίο διαχειρίζομαι.

Καλή μας αντάμωση λοιπόν στη νέα διαδικτυακή γωνιά, www.avgoulas.gr !

Βαγγέλης Αυγουλάς
Δικηγόρος, Αντιδήμαρχος Ιλίου,
Αναπλ.Γενικός Γραμματέας Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών
Τακτικός Εκπρόσωπος στην Ελλάδα της Διεθνούς Οργάνωσης “VIEWS» για νέους με προβλήματα όρασης,
Γραμματέας Επιτροπής Νεολαίας Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών,


Αναπλ. Οργανωτικός Γραμματέας Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ

Στο σφυρί προσωπικά δεδομένα: Εταιρείες κατηγορούνται για συγκέντρωση και εκμετάλλευση στοιχείων εκατομμυρίων φορολογουμένων

Στα δίχτυα της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων πιάστηκε εταιρεία, η οποία εμπορευόταν για διαφημιστικούς σκοπούς και με το αζημίωτο βέβαια, προσωπικά στοιχεία -φορολογικά, οικονομικά, επαγγέλματος κ.λπ- εκατομμυρίων πολιτών, που συγκέντρωνε χωρίς τη συγκατάθεσή τους και με παράνομο τρόπο. Σύμφωνα με την απόφαση της Αρχής (υπ΄ αριθμ. 100/2014) «η PANNEP τηρεί πολλά και διαφορετικά αρχεία με δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για εξαιρετικά μεγάλο αριθμό φυσικών προσώπων (της τάξης των εκατομμυρίων φυσικών προσώπων σε πολλές περιπτώσεις), χωρίς τη συγκατάθεσή τους, τα οποία δεν προέρχονται από δημόσια προσβάσιμες πηγές και τα οποία περιέχουν τόσο απλά όσο και ευαίσθητα δεδομένα, όπως αυτά που αφορούν τους κωδικούς της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για την ιδιότητα των ΑμεΑ».
      
Της Βάνας Φωτοπούλου.

Στα δίχτυα της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων πιάστηκε εταιρεία, η οποία εμπορευόταν για διαφημιστικούς σκοπούς και με το αζημίωτο βέβαια, προσωπικά στοιχεία -φορολογικά, οικονομικά, επαγγέλματος κ.λπ- εκατομμυρίων πολιτών, που συγκέντρωνε χωρίς τη συγκατάθεσή τους και με παράνομο τρόπο.

 Πρόκειται για τη «PANNEP εταιρεία συλλογής και διαχείρισης πληροφοριών ΕΠΕ», η οποία όχι μόνον βρέθηκε υπότροπος, αλλά εμπόδισε και τον έλεγχο που διενήργησε η Αρχή, ύστερα από 44 καταγγελίες που έγιναν εις βάρος της. Εκτός από το πρόστιμο των 100.000 ευρώ που της επιβλήθηκε, η ανεξάρτητη αρχή διαβίβασε το φάκελο της υπόθεσης και στον εισαγγελέα, προκειμένου να διερευνήσει εάν θεμελιώνονται και ποινικές ευθύνες.

Την ίδια τύχη είχε και η εταιρεία AddOne, η οποία καλείται να πληρώσει πρόστιμο 15.000 ευρώ.

Στην κατοχή των εταιρειών βρέθηκαν:

• Στοιχεία δηλώσεων φόρου εισοδήματος που αφορούν πάνω από 5.000.000 φορολογουμένους, τα οποία μπορεί να προέρχονται μόνον από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. Μάλιστα σε αυτά περιλαμβάνονται και ευαίσθητα δεδομένα, όπως το αν ο φορολογούμενος είναι ΑμεΑ.

• Στοιχεία γεννήσεων από τη δεκαετία του 1990 σε 3 μαιευτήρια («Ήρα», «Ιασώ», «Μητέρα») που αφορούν πάνω από 110.000 γεννήσεις.

• Στοιχεία 333.912 συνδρομητών της Wind που φαίνεται να είναι πριν από το 2007.

• Δεδομένα 200.000 προσώπων που κατέχουν πιστωτικές κάρτες από τη
Eurobank.

• Στοιχεία 4.300.000 συνδρομητών του ΟΤΕ και τα τηλέφωνά τους, συνδυασμένα με στοιχεία εισοδήματος και τμήμα αριθμού πιστωτικής κάρτας.

Σύμφωνα με την απόφαση της Αρχής (υπ΄ αριθμ. 100/2014) «η PANNEP τηρεί πολλά και διαφορετικά αρχεία με δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για εξαιρετικά μεγάλο αριθμό φυσικών προσώπων (της τάξης των εκατομμυρίων φυσικών προσώπων σε πολλές περιπτώσεις), χωρίς τη συγκατάθεσή τους, τα οποία δεν προέρχονται από δημόσια προσβάσιμες πηγές και τα οποία περιέχουν τόσο απλά όσο και ευαίσθητα δεδομένα, όπως αυτά που αφορούν τους κωδικούς της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για την ιδιότητα των ΑμεΑ».

Μάλιστα, όπως προέκυψε από την έρευνα, η εταιρεία προχωρούσε και σε διασταυρώσεις και εξειδικευμένες αναζητήσεις προσωπικών δεδομένων στα αρχεία που κατείχε.

Και spam.

Επιπλέον, τόσο η PANNEP όσο και AddOne συγκέντρωναν διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για το σκοπό τής απ΄ ευθείας εμπορικής προώθησης και διαφήμισης μέσω spam.

Σημαντική είναι και η διαπίστωση της Αρχής ότι οι ελεγκτές της παρακωλύθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας. Και αυτό διότι, όπως διαπιστώθηκε, πολλά αρχεία από τους σκληρούς δίσκους των ηλεκτρονικών υπολογιστών που ελέγχθηκαν είχαν πρόσφατα διαγραφεί, ενώ κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας του ελέγχου έγινε διακοπή ηλεκτροδότησης στις εγκαταστάσεις των εταιρειών, για να διακοπεί η διαδικασία αναγραφής ψηφιακών πειστηρίων κ.λπ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο παρελθόν, και συγκεκριμένα το 2001, η Αρχή, έπειτα από καταγγελία του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών, είχε επιβάλει στη PANNEP πρόστιμο 3.000 ευρώ και πάλι για εμπόριο προσωπικών δεδομένων, εν άγνοια των πολιτών.

Πηγή: Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»


ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ: "ΜΑΛΛΟΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΟΧΙ ΕΓΩ"


Ξημέρωσε. Νυστάζω. Δεν χόρτασα ύπνο. Ακούω τη φωνή της μαμάς. Τι θα κάνω τώρα;

Θέλει να με βάλει να ξαναγράψω αυτή τη ρημάδα την ορθογραφία. Αφού όσες φορές και να τη γράψω, πάλι λάθη θα κάνω. Είμαι ένας μπουμπούνας. Το 'πε κι ο μπαμπάς. Τίποτα δεν θα καταφέρω. Πάλι μαλώσανε χθες. Η μαμά τού είπε να είναι πιο προσεκτικός κι εκείνος είπε πως αυτή φταίει για όλα. Ολο μαλώνουν τελευταία. Δεν θέλω να μαλώνουν και για μένα.

Αμάν κι αυτή η μαμά! Πού τη βρίσκει τέτοια όρεξη πρωί πρωί; Κάθε μέρα με βασανίζει. Χθες της είπα ότι δεν την αγαπάω. Δεν είναι αλήθεια. Την αγαπάω, αλλά ήθελα να την πονέσω. Ξέρω ότι αυτό τη θυμώνει.

Και όταν το ακούει βάζει τα κλάματα και αρχίζει να λέει πως για το καλό μου τα κάνει, όλο τρέχει για μένα και τίποτα δεν κάνει για τον εαυτό της και πάλι μαλώνουν με τον μπαμπά γιατί της λέει ότι κάνει τόση πολλή προσπάθεια και μια τρύπα στο νερό κάνει.

Προχθές με πήγαν σε ένα μέρος που έγραφε: παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Καλά ήταν. Μου έδωσαν και καραμέλες και με έβαλαν να γράψω κάτι πράγματα. Μετά η μαμά και ο μπαμπάς μίλησαν με μια κυρία. Οταν φύγαμε, ο μπαμπάς ξεφύσαγε και δεν μιλούσε. Πρέπει να έχω κάτι πολύ σοβαρό.
Ομως εγώ νιώθω καλά. Ούτε πυρετό έχω, ούτε η κοιλιά μου πονάει. Μόνο που κάνω πολλά λάθη στην ορθογραφία. Και τα γράμματά μου είναι... στραβούτσικα. Βαρέθηκα να μου γράφει η κυρία «καλύτερα γράμματα». Και δεν μου αρέσει καθόλου να με λένε μπουμπούνα και άχρηστο. Μήπως έχουν δίκιο; Αλλά πάλι, μπορεί ένας άχρηστος να ζωγραφίζει ωραία όπως εγώ; Μου φαίνεται, οι μεγάλοι είναι πιο άχρηστοι.

Β.Κ.

Μαθητής ΣΤ' Δημοτικού

Πηγή: http://www.reportit.gr/issues/society/education/axristos-ego


Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ - ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Eισαγωγή: 

10 Οκτώβρη Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας: Ο αριθμός των πασχόντων από κατάθλιψη, ξεπερνά παγκοσμίως τα 154 εκατομμύρια, ενώ ως το 2020 θα είναι η δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια είναι 25 εκατομμύρια, ενώ 95 εκατομμύρια υποφέρουν από διαταραχές σχετιζόμενες με κατάχρηση αλκοόλ. Στην Ελλάδα μόλις το 80% όσων πάσχουν από κατάθλιψη αναζητούν βοήθεια και λιγότερο από το 50% προσφεύγει στη στήριξη του ιατρού. Ένα 10 με 12% του συνόλου του πληθυσμού όλων των ηλικιών πάσχει από ψυχικές ασθένειες.


Καταφύγιο ευαίσθητων ψυχών

Ο Γεώργιος Αστρινάκης είναι εδώ και τριάντα χρόνια ψυχίατρος στο Δρομοκαΐτειο. Αυτός και μια ομάδα ψυχιάτρων ήταν εκείνοι που κατάφεραν να καταργήσουν τα κελιά απομόνωσης.

Κανείς δεν διστάζει να μιλήσει για το σωματικό νόσημα που έχει ο συγγενής του. Μέχρι που το διαλαλεί. Η τρέλα όμως είναι ταμπού. Αν νοσήσει ψυχικά ο άνθρωπός σου δεν θέλεις να το ξέρει κανείς. Και μερικές φορές τον ξεγράφεις για πάντα.

Ο κ. Αστρινάκης είναι ψυχίατρος με το Ψ κεφάλαιο. Τον περιμένουμε στο εσωτερικό ενός ξενώνα πενήντα ατόμων στο Δρομοκαΐτειο. Καταφθάνει και έχει παρουσιαστικό που φωνάζει καλοσύνη. Ξαφνικά, μια τρόφιμη περίπου εξήντα χρονών πετάγεται από την άλλη άκρη της αίθουσας και τρέχει καταπάνω του. Του δίνει την μπανάνα και τα κουλούρια που έχει κρύψει μέσα στην τσέπη της. «Δεν τα ’φαγα, τα κράτησα για σένα», του λέει. Εκείνος τα παίρνει και σχεδόν ευλαβικά της χαϊδεύει το μάγουλο. «Είσαι καλό κορίτσι» της λέει με τρυφερότητα, μεγάλη τρυφερότητα, και εκείνη σαν γατί γουργουρίζει στα χάδια του και αλλάζει το πρόσωπό της. Μαλακώνει. Μια δυνατή στιγμή, που θα τη ζήλευε κάθε σκηνοθέτης για να κινηματογραφήσει την αγάπη. Και κάπως έτσι ξεκινάει η συνέντευξη. «Τους αγαπάτε;», τον ρωτάω με αφέλεια. «Φυσικά και τους αγαπάω» λέει, «είναι η μόνη δυνατή θεραπεία». Μετά μιλάμε για την απομόνωση, την τρέλα, τα άσυλα, τη μοναξιά.

«Τα ψυχιατρεία είναι ένας χώρος απομόνωσης, και προσωπικής αλλά και θεσμικής. Είναι ο κατεξοχήν χώρος απομόνωσης. Εργάζομαι στο Δρομοκαΐτειο από το 1983. Τότε είχαμε εννιακόσια άτομα έγκλειστους, τώρα έχουμε τριακόσια πενήντα. Δεν άλλαξαν πολλά πράγματα στη φιλοσοφία της Ψυχιατρικής, παραμένει ίδια τα τελευταία 200 χρόνια. Και τα ψυχοφάρμακα δεν έχουν αλλάξει πολύ από την δεκαετία του πενήντα. Άλλαξαν οι πιέσεις που δεχτήκαμε σαν κράτος όταν μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι κληθήκαμε να ορθολογικοποιήσουμε διάφορες λειτουργίες. Μαζί με τις Ιχθυοκαλλιέργειες ήρθαν και οι αλλαγές στα Ψυχιατρεία. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο «επιβλήθηκε» ότι έπρεπε κάτι να γίνει και φυσικά είχαμε και την χρηματοδότηση. Υπήρχαν όμως μεγάλες αντιστάσεις γιατί δεν υπήρχε κάποιο κίνημα εσωτερικό, να δημιουργηθεί μια αντίληψη εκ των έσω ότι αυτός ο τρόπος νοσηλείας ήταν ξεπερασμένος και δεν ήταν θεραπευτικός. Δεν ήταν απόλυτα κατανοητό, τότε, ότι η συνθήκη του ψυχικά πάσχοντα είναι μια ιδιαίτερη συνθήκη, ότι, δηλαδή, δεν είναι όπως ο σωματικώς πάσχων. Ένας άνθρωπος με πρόβλημα υγείας νοσηλεύεται για κάποιες μέρες, μπορεί και για μήνες, αλλά δεν θίγονται ούτε οι οικογενειακές του σχέσεις, ούτε οι σχέσεις με τους οικείους του. Ο ψυχικά πάσχων θίγεται ολοκληρωτικά και υπαρξιακά. Έχει πρόβλημα στην οικογένεια του, έχει πρόβλημα με τους γείτονες, έχει πρόβλημα με τη δουλειά του, που σημαίνει ότι αλλάζει και η οικονομική του συνθήκη και συχνά και της οικογενείας του. Αλλάζουν οι σχέσεις του με τους ανθρώπους, οπότε έχει μία ανατροπή υπαρξιακή σαν σύνολο. Για μένα το λάθος της Ψυχιατρικής είναι ότι δεν βλέπει συνολικά το άτομο σαν μια οντότητα, το βλέπει μόνο με την στενή ιατρική έννοια, όπως βλέπουμε τις παθήσεις του σώματος. Και ακριβώς επειδή η Ψυχιατρική ήταν προσανατολισμένη στενά στην Ψυχοπαθολογία και στην συμπτωματολογία της ασθένειας, δεν έβλεπε ότι σ’ αυτόν τον ασθενή έλειπε αφόρητα η καθημερινότητά του. Δηλαδή οι φίλοι του, η οικογένειά, η γειτονιά και έτσι δεν δουλεύαμε πάνω σε αυτή την κατεύθυνση.

Απομόνωση μέσα στην απομόνωση. Η εγκαταλειμμένη πτέρυγα του Αγίου Ισιδώρου μέσα στο Δρομοκαΐτιο και οι θάλαμοι της απομόνωσης που θυμίζουν κελί φυλακής φωτογραφίζονται για πρώτη φορά.

Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν τα νοσοκομεία κάνουν επιλογή περιστατικών, παίρνουν τα πιο ελαφριά, ενώ τα πιο βαριά τα φέρνουν εδώ. Πάντα θα υπάρχει ένας ορισμένος αριθμός που θα λένε ότι είναι για το Δρομοκαΐτειο ή για το Δαφνί. Εάν δεν αναλάβεις από το Α μέχρι το Ω της Ψυχοπαθολογίας έξω στην κοινότητα, πάντα θα υπάρχει η ανάγκη του ασύλου και πάντα θα υπάρχουν αυτά τα άσυλα. Πολλοί νομίζουν ότι είναι αδύνατο να υπάρχει Ψυχιατρική χωρίς το άσυλο. Και όμως, μπορεί να συμβεί, τα Χανιά εδώ και πολλά χρόνια λειτουργούν χωρίς την ύπαρξη του ασύλου. Η Πέτρα Ολύμπου επίσης, η Κέρκυρα. Η διαφορά που έχει το νοσοκομείο από το άσυλο είναι τεράστια. Τα άσυλα δημιουργήθηκαν γιατί υπήρχε η άποψη ότι άπαξ και κάποιος ασθενήσει δεν μπορεί να επιστρέψει στην κοινότητα, όποτε ήταν μακρά η παραμονή του. Έχουμε ασθενείς εδώ στο Δρομοκαΐτειο που έχουν περάσει τη ζωή τους κλεισμένοι εδώ μέσα για πενήντα χρόνια. Προσωπικά έχω δύο ασθενείς, έναν άντρα και μία γυναίκα που είναι εδώ περίπου πενήντα χρόνια. Αυτή τη στιγμή, βέβαια, ζούνε σε έναν ξενώνα έξω στην κοινότητα. Φανταστείτε, όμως, ότι μπήκαν εδώ δεκαοκτώ χρονών και βγήκαν στα εβδομήντα τους. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες ιστορίες. Είναι μεγάλη η συζήτηση γιατί κάποιος μπορεί να μείνει πενήντα χρόνια σε ένα άσυλο. Πιστεύω ότι είναι σύνθετο το πρόβλημα. Δηλαδή και η κοινωνία δεν τους δεχόταν, και δεν τους δέχεται. Υπάρχει η άποψη ότι άπαξ και ασθενήσεις από ψυχική ασθένεια ο μόνος τρόπος και τόπος για να περάσεις το υπόλοιπο μέρος της ζωής σου είναι μέσα σε αυτά τα άσυλα. Τους πετάει με έναν τρόπο εδώ η κοινωνία. Τον «τρελό» δεν τον θέλεις δίπλα σου, η τρέλα φοβίζει. Φοβόμαστε μήπως μας κυριεύσει. Αδέσποτη καθώς είναι φοβόμαστε μην την κολλήσουμε ή, ακόμα χειρότερα, μήπως μας αρέσει. Από την άλλη μεριά το άσυλο έχει και την έννοια της προστασίας, αλλά και, κυρίως, της εγκατάλειψης. Υπάρχει ένα παλιό νεκροταφείο εδώ που θάβονταν όσοι πεθαίνανε γιατί τους είχαν ξεγράψει ακόμα και οι συγγενείς τους. Κανείς δεν τους αναζητούσε. Μάλιστα είχαν θαφτεί και επώνυμοι λογοτέχνες γιατί κατά καιρούς έχουν νοσηλευτεί εδώ. Και ο Βιζυηνός,, και κάποιοι άλλοι.

Το ξύλινο κουτί με τα εργαλεία του κουρέα που έκοβε στην ψιλή τα μαλλιά των ανθρώπων στην απομόνωση για να μην πιάσουν ψείρες. Μαζί με το μαλλί κατέληγε στα σκουπίδια και μέρος της πληγωμένης τους αξιοπρέπειας.


Όταν ήρθα στο Δρομοκαΐτειο υπήρχαν δυο τμήματα που θύμιζαν τη Λέρο, κελιά απομόνωσης. Ο Άγιος Ισίδωρος για τους άντρες και η Αγία Μαρκέλλα για τις γυναίκες, με εκατόν σαράντα άτομα, εβδομήντα άντρες και εβδομήντα γυναίκες. Κάποια στιγμή, μία ομάδα γιατρών αρχίσαμε να καταγγέλλουμε τις συνθήκες εργασίας αλλά και νοσηλείας εκεί μέσα. Κάναμε σκληρή δουλειά για 2 χρόνια και μεταφέραμε αυτά τα άτομα επάνω στα ανοιχτά τμήματα. Ήταν κολαστήρια. Οι περισσότεροι ασθενείς ήταν δεμένοι. Ήταν και στην απομόνωση και δεμένοι. Σε αυτά τα δωμάτια των 10-12 τετραγωνικών το πολύ, υπήρχε ένα δοχείο νυκτός, από τις εφτά το βράδυ που έκλειναν οι πόρτες, μέχρι τις 6 το πρωί που άνοιγαν. Και το πρωί τους έβγαζαν όλους στο προαύλιο και με μάνικες καθαρίζανε τα περιττώματα, γιατί συνήθως το ένα δοχείο γέμιζε κατά τη διάρκεια της νύχτας και τα κόπρανα περισσεύανε και στο δάπεδο. Τους δεμένους τους έπλεναν εκεί που βρίσκονταν, με κρύο νερό με την μάνικα. Και όλο αυτό γινόταν με απόφαση και ευλογία των γιατρών. Αυτοί αποφάσιζαν ποιος πήγαινε στο κλειστό τμήμα. Οι ασθενείς την απομόνωσης ήταν σε μια κατάσταση ζωώδη. Το ξέρω ότι είναι προσβλητικός ο όρος, αλλά σε ένα τέτοιο περιβάλλον ξεχνούσαν και τις βασικές τους ανάγκες. Ας πούμε, είχαμε απώλειες ούρων και κοπράνων σε άτομα που δεν είχαν κάποιο οργανικό πρόβλημα, παλινδρομούσανε απλά στην νηπιακή ηλικία. Όταν τους βγάλαμε από εκεί, επανήλθαν αυτές οι λειτουργίες.

Το θέμα όμως ήταν σύνθετο, γιατί στα ανοιχτά τμήματα υπήρχαν πενήντα με εξήντα ασθενείς και πολλές φορές υπήρχαν μόνο ένα ή δυο άτομα για προσωπικό. Για εξήντα άτομα ένας νοσηλευτής! Φανταστείτε τι γινόταν, είχαμε 9 κλινικές και στην κάθε κλινική υπήρχε ένας μόνο γιατρός ανά βάρδια, ή το πολύ δύο. Όταν υπήρχαν δυο ή τρεις διεγερτικοί άνθρωποι ήταν αδύνατο να τους αντιμετωπίσουν. Ήταν και πρακτικό το θέμα. Τις δικές μας, δηλαδή, ανεπάρκειες προσωπικού τις φορτωνόταν στην πλάτη του ο ίδιος ο ασθενής. Χρησιμοποιούνταν μηχανικά μέσα, μέσα απομόνωσης, ένεκα έλλειψης προσωπικού. Αυτές οι τακτικές, όμως, μόνο επιδεινώνουν την κατάσταση.

Τι είναι τελικά ο ψυχικά πάσχων; Είναι ένας άνθρωπος που όταν ασθενήσει διαταράσσεται η σχέση του με την πραγματικότητα. Μπορεί να σε δει σαν εχθρό και να αισθανθεί απειλούμενος. Όταν ένα άτομο αισθάνεται απειλούμενο, ασκεί προκαταβολικά βία για να ανταπεξέλθει στην πιθανή απειλή. Όταν, λοιπόν, εμείς ασκούμε πάνω του τελικά βία και τον περιορίζουμε, το μόνο που κάνουμε είναι να του επιβεβαιώνουμε το παραλήρημά του. Επιβεβαιώνουμε αυτό που σκέφτεται, ότι δηλαδή πράγματι βρίσκεται σε εχθρικό περιβάλλον. Έτσι «νομιμοποιούμε» την τρέλα του. Όταν ένα άτομο έχει πλημμελή επαφή με την πραγματικότητα πέρα από την φαρμακευτική αγωγή, χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη για να επανέλθει. Αυτό, όμως, που κυρίως χρειάζεται είναι ένα περιβάλλον πραγματικό. Χρειάζεται ανθρώπους δίπλα του, όχι καθήλωση και απομόνωση. Δεν χρειάζεται ένα περιβάλλον που είναι μη πραγματικό και ξένο. Με αυτό τον τρόπο, με την απομόνωση, συντηρείς την ασθένειά και την επιδεινώνεις. Χρόνια τώρα αυτό προσπαθώ, να βάλουμε αυτούς τους ανθρώπους σε μια πραγματικότητα. Μας το απέδειξαν οι ασθενείς εκείνοι που τους είχαν δεμένους, ότι όχι μόνο μπορούσαν να διαβιούν στα ανοικτά τμήματα, αλλά έβγαιναν και έξω στο Χαϊδάρι και στην Αγία Βαρβάρα. Αγάπη θέλανε και την αγωγή τους.

Και ο κόσμος πρέπει να εκπαιδευτεί και μην φοβάται όταν αντικρίζει ένα ψυχικά πάσχοντα. Η Ψυχιατρική ευθύνεται κυρίως για αυτό, γιατί έδωσε στον κόσμο μια ψευδή εικόνα. Εδώ και 200 χρόνια που λειτουργούν όλα αυτά τα άσυλα το μήνυμα που βγαίνει προς τα έξω είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι που νοσηλεύονται σε αυτά είναι επικίνδυνοι, ότι δεν μπορούν να σταθούν πουθενά, οπότε ο κόσμος έχει μια φαντασιακή ιδέα του τι είναι ο ψυχικά πάσχων. Όταν έρθει σε πραγματική επαφή μαζί του αλλάζει εντελώς η στάση του, αυτό το έχω παρατηρήσει. Είμαι 30 χρόνια εδώ. Κανένας ασθενής δεν με έχει ακουμπήσει, δεν με έχει σπρώξει. Λεκτικά μπορεί να μου έχει πει καμιά κουβέντα, αλλά δεν με έχει ποτέ ακουμπήσει. Δεν υπάρχει αυξημένη εγκληματικότητα ανάμεσα στους ψυχικά πάσχοντες, κι αυτό έχει αποδειχθεί με μελέτες. Ανάμεσα σε πληθυσμό ψυχικά πασχόντων και σε υγιή πληθυσμό δεν υπάρχει αυξημένη επικινδυνότητα. Αυτό είναι σίγουρο. Υπάρχει ένα περιστατικό, πάντως, που δεν ξεχνάω. Συνέβη σε μια ομάδα ασθενών που τους προετοιμάζαμε μήνες -για να μην πω έτη- και τους βγάλαμε για πρώτη φορά μια βόλτα έξω. Φανταστείτε τώρα προετοιμασία, άλλοι δεν είχαν ρούχα, είχαμε φτιάξει μέχρι και μια ειδική γκαρνταρόμπα, οπότε γινόταν μια προετοιμασία ωρών, να κάνουν μπάνιο, να ντυθούν… Και βγήκαν καθαροί, περιποιημένοι και με λαχτάρα μικρού παιδιού μια βόλτα στον πραγματικό κόσμο μετά από τόσο καιρό. Πήγαμε, λοιπόν, σε μια ταβέρνα στην Αγία Βαρβάρα και μόλις μας είδανε να πλησιάζουμε, βγήκε απ’ έξω ο υπεύθυνος του μαγαζιού και λέει «παιδιά εδώ δεν μπαίνουν τρελοί με τίποτα». Φανταστείτε ότι ήταν άτομα που μπορεί να ήταν μέσα για 10 και 20 χρόνια και όταν βγαίναμε έξω μας ρωτούσαν στα φανάρια ρωτούσαν «γιατί ανάβει κόκκινο;» και «τι είναι αυτό το φως;». Σκεφτείτε πώς φάνηκε σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν τους ήθελαν πουθενά. Και στους ξενώνες που δημιουργούμε αντιδρούν όλοι, ακόμα και οι προοδευτικοί δήμαρχοι. Μια φορά στα εγκαίνια ενός ξενώνα μας πήγαν να με λιντσάρουν οι κάτοικοι και ο δήμαρχος χαρακτήρισε τον ξενώνα «ανθρωπογενή ρύπανση»! Το μάθαμε, όμως, πια ότι για να κατακτήσεις το οτιδήποτε χρειάζεται αγώνας και για να βγάλεις αυτούς τους ανθρώπους από την απομόνωση που η κοινωνία τους ρίχνει θέλει να φτύσεις αίμα. Γιατί ακόμα και αν αλλάξουμε εκείνους και τους θεραπεύσουμε, δεν αλλάζει η κοινωνία.

Η πόρτα του δωματίου της απομόνωσης. Το παραθυράκι ήταν για να δίνουν τα χάπια χωρίς να χρειάζεται να υποστούν οι υπάλληλοι των δυσωδία του θαλάμου.
Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν η ανδρική πτέρυγα της απομόνωσης με εβδομήντα άτομα σε άθλιες συνθήκες, μέχρι και τη δεκαετία του ’80.


Με ρωτήσατε αρχικά αν αγαπώ τους ψυχικά νοσούντες, μα βέβαια, είναι τόσο φυσικό, είναι ευαίσθητοι άνθρωποι, ψυχές που σήκωσαν πολλά και λύγισαν μα ξανασηκώθηκαν και είναι σπουδαίο να το βλέπεις αυτό. Υπάρχει πάντα ελπίδα, αρκεί να μην την αφήσεις να πέσει κάτω και εγώ τριάντα χρόνια τώρα με όλα αυτά τα θεσμικά που μπαίνουν στη μέση δεν θέλω να τα παρατήσω. Γιατί, ξέρετε, ο θεσμός εμπεριέχει και κανόνες γραμμένους και κανόνες άγραφους, έχει ήθη και έθιμα. Πιστεύω ότι αν ταυτιστείς με τον θεσμό έχεις χάσει οποιαδήποτε θεραπευτική δυνατότητα που έχεις. Και εγώ πάω πάντα αντίθετα στο ρεύμα, το έμαθα από τους τρελούς.

Εγκαταλείμματα αποβιωσάντων ασθενών. Πολύτιμα αντικείμενα που έμεναν ορφανά μετά το θάνατο του ασθενούς και δεν τα αναζητούσε κανείς. Το ρολόι του τρελού συγγενή ήταν ανεπιθύμητο ακόμα και αν ήταν χρυσό Καρτιέ.



Κείμενο : Τζούλη Αγοράκη
Φωτογραφίες : Βασίλης Μακρής

Πηγή: http://grekamag.gr/22973/

ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΣΦΟΔΡΕΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ...

Μας απειλούν σφοδρές καταιγίδες

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Περνάμε μια περίοδο «καταιγίδας» . Καταιγίδας σε πιθανολογούμενες εξελίξεις, καταιγίδα δηλώσεων και εκδήλωσης προθέσεων, καταιγίδα ανοησίας σε όλα τα επίπεδα που αποδεικνύει για μιαν ακόμη φορά πόσο αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα ανεχθήκαμε και θρέψαμε με αποτέλεσμα σήμερα να μας καταδυναστεύει, καταιγίδα φημολογίας και σπερμολογίας που χωρίς αξιόπιστα ΜΜΕ δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε.Περνάμε μια βαριά και πιεστική περίοδο που ο καθένας από εμάς να πρέπει να καταθέτει καθημερινά ένα κομμάτι από τον εαυτό του για να αντισταθεί στην συνεχιζόμενη και εντεινόμενη σαν ενδημικό φαινόμενο βλακεία και τους κήρυκές της. 

Και μέσα σ αυτή την «ψευδοκαταιγίδα» που δεν απηχεί παρά μόνο τις μύχιες σκέψεις, επιθυμίες και προθέσεις συγκεκριμένων ατόμων από τον πολιτικό, τον οικονομικό, τον επιχειρηματικό κόσμο με τη συμμετοχή κάθε λογής «θεομπαίχτη» που δεκαετίες τώρα έκανε πάρτι εις βάρος μας αλλά πλέον το πάρτι πρέπει να τελειώνει αλλά αυτός δεν το δέχεται, ξεχωρίζω τρία πολύ συγκεκριμένα «κομμάτια» - εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, για εντελώς διαφορετικά θέματα, διαφορετικού ειδικού βάρους - που αξίζει τον κόπο να σχολιαστούν. Μια «διακινούμενη» πληροφορία για επιχειρούμενη εξαφάνιση των ταξί, μια ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για «πανικό στην κυβέρνηση» και μια καραμπινάτη λογοκρισία σε μια όχι και τόσο σημαντική υπόθεση:

1. Ποια είναι η εταιρεία Uber που «απειλεί να εξαφανίσει τα ταξί της Αθήνας πώς λειτουργεί και υπάρχει πράγματι τέτοια πιθανότητα; Διαχέεται πράγματι από αυτούς που έχουν βρει τον τρόπο να …διαχέουν τις επιθυμίες και τους ενδόμυχους πόθους τους ,μια τέτοια σπερμολογία σύμφωνα με την οποία, διαβάστε παρακαλώ: « Θα εξαφανιστούν εκατοντάδες χιλιάδες ταξί που κυκλοφορούν στην Αθήνα αφού υπάρχει μία εταιρία, η οποία έχει “σπείρει” αυτό τον φόβο στους αυτοκινητιστές, καθώς σε όποια χώρα ή πόλη της Ευρώπης έχει εμφανιστεί οι επιπτώσεις είναι μεγάλες. Λένε ότι επόμενος σταθμός της είναι η Αθήνα. Η Uber ιδρύθηκε το 2009 στις ΗΠΑ και άρχισε να λειτουργεί στο Σαν Φρανσίσκο το 2010. Αρχικά, στον τομέα των ιδιωτικών (πολυτελών) μετακινήσεων και στην συνέχεια στον κλάδο των «διαμοιρασμένων διαδρομών» μεταξύ χρηστών. Έκτοτε, δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 200 πόλεις (εκ των οποίων οι 23 ευρωπαϊκές) 45 διαφορετικών χωρών, ενώ με τη χρηματοδότηση των 1,2 δισ. δολαρίων που εξασφάλισε σκοπεύει να επεκταθεί σε όλο τον κόσμο. Το μοντέλο της επιτρέπει σε ιδιώτες κατόχους οχημάτων μέσα από την υπηρεσία UberX να μετατραπούν σε οδηγούς προς ενοικίαση, μοιράζοντας το αυτοκίνητό τους με τους χρήστες της εφαρμογής και κερδίζοντας χρήματα από τις διαδρομές αυτές. Ολα αυτά χωρίς η εταιρεία ή οι συνεργαζόμενοι οδηγοί να υπόκεινται στις ρυθμίσεις, στις υποχρεώσεις και στο κόστος που υπόκεινται οι ιδιοκτήτες/οδηγοί ταξί ή ιδιοκτήτες/οδηγοί επαγγελματικών οχημάτων.

Στις αρχές Ιουλίου κυκλοφόρησε η είδηση ότι εμφανίστηκε αγγελία για δύο θέσεις εργασίας για το γραφείο της εταιρείας στην Αθήνα. Η αγγελία παρέμεινε ενεργή για λίγες μόλις ημέρες. Μόλις έγινε αντιληπτή και έκανε το γύρο των ελληνικών social media, έκλεισε, με την όποια ερμηνεία.

2. Σε πανικό βρίσκεται η κυβέρνηση – λέει ο ΣΥΡΙΖΑ- μετά την επίσημη παρουσίαση θέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ για το πρόγραμμα του σε περίπτωση ανάδειξης του σε κυβέρνηση. Συγκεκριμένα τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Από το Σάββατο το απόγευμα η πολιτική ζωή έχει μπει σε μια ριζικά νέα φάση. Η κυβέρνηση έχει απολέσει κάθε δυνατότητα πολιτικών πρωτοβουλιών. Αδυνατεί να συγκροτήσει τεκμηριωμένη απάντηση στη συμπαγή και ρεαλιστική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις στελεχών τους, τα αντικρουόμενα και μεγάλα ψέματα είναι ενδεικτικά των αδιεξόδων που βιώνουν οι εμπνευστές και εφαρμοστές του ΕΝΦΙΑ, Σαμαράς και Βενιζέλος. Ακόμη και η «με εντολή Σαμαρά» αποδόμηση του κοστολογημένου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ από το Υπουργείο Οικονομικών κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, έχει καθυστερήσει ήδη τρεις μέρες. Όλα αυτά ένα αποδεικνύουν: η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται σε πανικό και όσο κι αν προσπαθεί δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Μόνο ένα σχόλιο έχω να κάνω και παρακολουθώ κι εγώ όπως κι εσείς τα ΜΜΕ και τα κόμματα να μην ξέρουν τι να πουν και τι να κάνουν : Ο κ. Τσίπρας είπε μια μεγάλη «μπούρδα» εφάμιλλη του Παπανδρεικού «Λεφτά Υπάρχουν» και ο μόνος που βρίσκεται σε πανικό είναι ο ίδιος.

3. Τρίτο και τελευταίο αλλά όχι μικρότερου ενδιαφέροντος : Σε μία εποχή που ο κλάδος των Αθλητικών συντακτών- γενικότερα των δημοσιογράφων δηλαδή- βάλλεται από παντού και τα αδιέξοδα μεγαλώνουν , γνωστός επαγγελματίας αθλητικός συντάκτης, ο Αντώνης Αντωνόπουλος καταγγέλλει ένα πολύ σοβαρό κρούσμα ωμής και κατάφορης παραβίασης του Κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Όπως καταγγέλλει, « έγινε … “κοπτοραπτική” στις δηλώσεις του αθλητή καταδύσεων Παπαρούνα, που απέστειλε ο συνάδελφος Τζάνης απεσταλμένος του ΠΣΑΤ από τους Πανευρωπαϊκούς αγώνες Καταδύσεων, καθώς από την ανταπόκριση κόπηκαν οι …υποτιμητικές κατά την κρίση τους αναφορές του αθλητή στον Υφυπουργό αθλητισμού Γιάννη Αδριανό. Όταν ρώτησα τον ειδικό γραμματέα Γιάννη Κορακή , μου είπε ότι τέτοια εντολή πήρε από τον Γραμματέα του ΠΣΑΤ Θοδωρή Νταβέλο, που λειτούργησε ως έμμισθος σύμβουλος- όπως είναι- του Υφυπουργού»

Δεν ξέρω τι είναι αλήθεια και τι υπερβολή αλλά αν λογοκρίνονται οι δηλώσεις ενός καταδύτη για έναν υφυπουργό, φαντάζεστε τι… μακελιό γίνεται σε σημαντικότερα θέματα.