meallamatia.blogspot.gr

meallamatia.blogspot.gr

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ


Τους Αγιασμούς στο 10ο Δημοτικό σχολείο Ιλίου, στο 11ο Γυμνάσιο Ιλίου και στο 1ο Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Κορυδαλλού παρακολούθησε σήμερα Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015 ο Βαγγέλης Αυγουλάς, με αφορμή την επίσημη έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς.

Στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου ο Δημοτικός Σύμβουλος της πόλης έτυχε θερμής υποδοχής, καθώς ως Επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, είχε συντονίσει την περσινή σχολική χρονιά διάφορες δράσεις ευαισθητοποίησης των μαθητών γύρω από τα ΑμεΑ, από κοινού με τον προοδευτικό σύλλογο διδασκόντων του σχολείου, το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων και το Διευθυντή κ. Φάνη Βότη.

Ήδη συμφωνήθηκε συνεργασία και για τη φετινή σχολική χρονιά, με αφορμή την επικείμενη Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ. Την τελετή παρακολούθησε και ο Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου κ. Γιάννης Βέργος.

«Κάθε τι που σας φαίνεται δύσκολο, θέλω να το κοντράρετε και να το νικάτε με το πιο δυνατό σας χαμόγελο», είπε ο κ. Αυγουλάς απευθυνόμενος στους μικρούς μαθητές και ευχόμενος καλή σχολική χρονιά σε όλες και όλους!

Έπειτα ο Β. Αυγουλάς παρακολούθησε τον Αγιασμό στο παλιό του σχολείο, στο 11ο Γυμνάσιο Ιλίου, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως, Σεβασμιότατου κ. Αθηναγόρα.

«YOLO!» Ανέφερε το μήνυμα του Μητροπολίτη κερδίζοντας τη θετική αντίδραση των νέων, κάτι που δεν άφησε ασχολίαστο στο χαιρετισμό του ο κ. Αυγουλάς: «Έχουμε την τύχη να είναι δίπλα μας ένας φωτισμένος άνθρωπος, ο Σεβασμιότατος κ. Αθηναγόρας, καθηγητής και ο ίδιος. Μηνύματα βγαλμένα μέσα από την καθημερινή σύγχρονη διάλεκτο και την καθημερινή ζωή των νέων, δείχνουν μια προοδευτική προσέγγιση και μια διαρκή ειλικρινή προσπάθεια συνεχούς κατανόησης των αναγκών και των προβληματισμών τους. Ο Μητροπολίτης μας έμπρακτα δίνει το φωτεινό παράδειγμα γεφύρωσης του χάσματος των γενεών, η μόνη ελπίδα που απομένει σ’αυτή τη χώρα σήμερα και γι’αυτό πρέπει αυτή η γεφύρωση να πετύχει», δήλωσε ο κ. Αυγουλάς.

Τον Αγιασμό στο 11ο Γυμνάσιο Ιλίου παρακολούθησε και ο Δήμαρχος της πόλης κ. Νίκος Ζενέτος, για τον οποίο ο νεαρός δικηγόρος σημείωσε στον χαιρετισμό του: «Είναι μαζί μας και ο κ. Δήμαρχος ο οποίος με γενναίες προσπάθειες συντονίζει τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των σχολείων με ότι μέσα διαθέτει ο Δήμος και με ιδίους πόρους, παρά την απουσία της κρατικής χρηματοδότησης».

Tέλος, ο κ. Αυγουλάς ως εκπρόσωπος του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών και Μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής & Υγείας της ΚΕΔΕ, βρέθηκε στο 1ο Ειδικό Δημοτικό και Νηπιαγωγείο Κορυδαλλού, μαζί με το Δήμαρχο της πόλης κ. Κασσιμάτη και ομάδα δημοτικών συμβούλων του Κορυδαλλού.
           
Το 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού διακρίθηκε με το Διεθνές Σχολικό Βραβείο του Βρετανικού Συμβουλίου (British Council International School Award–Full Accreditation) ένα διεθνούς κύρους βραβείο το οποίο αναγνωρίζει τα σχολεία που έχουν διαπρέψει στο χώρο της παγκόσμιας εκπαίδευσης.

Η διαπίστευση έχει τριετή διάρκεια και καλύπτει τα ακαδημαϊκά έτη 2015-2016 , 2016-2017 και 2017-2018. Κάθε νικηφόρο σχολείο παραλαμβάνει ένα πιστοποιητικό.
Το Βρετανικό Συμβούλιο γνωστοποίησε: «Παρακαλώ να διαβιβάσετε τις καλύτερες ευχές μας και πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές και το προσωπικό που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, για το δύσκολο και εντυπωσιακό έργο τους. Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα που αξίζει τον εορτασμό και την ευρεία κοινοποίησή του! Ελπίζουμε ότι οι άριστες διεθνείς δραστηριότητές σας θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται και να ωφελούν τους μαθητές σας και τις οικογένειές τους. Ο ενθουσιασμός σας, η δέσμευση, η δημιουργικότητα και το καινοτόμο έργο σας διεθνώς, είναι μία επιβράβευση για το σχολείο σας και την ευρύτερη κοινότητα! Είμαστε εδώ για να σας στηρίξουμε στο ταξίδι σας στη διεθνή εκπαίδευση και ευχόμαστε ότι η συνεργασία μας θα ανθίσει τα επόμενα χρόνια και θα εξελιχθεί σε μια στρατηγική εταιρική σχέση, ως πρεσβευτές της Παγκόσμιας κοινότητας του International School Award, της οποίας είστε πλέον μέλος».

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ

Την ανυπαρξία οργανωμένου δικτύου παροχής υπηρεσιών σχολικής υγιεινής και προαθλητικού ελέγχου στους ενηλίκους, επισημαίνει ο Ηλίας Σιώρας.

Έμπειρος καρδιολόγος και μέλος της επιτροπής Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών (ΕΙΝΑΠ) του νοσοκομείου “Ευαγγελισμός”, ο κ. Σιώρας αναφέρεται στην έναρξη της σχολικής χρονιάς και τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν γονείς και παιδιά.

Οι υπηρεσίες σχολικής υγιεινής είναι ανύπαρκτες –εξηγεί– ενώ ο προαθλητικός έλεγχος των ενηλίκων, όπου γίνεται ακριβοπληρώνεται ή γίνεται πλημμελώς ή δεν γίνεται καθόλου.

Σύμφωνα με τον κ. Σιώρα, ένα μέρος του πληθυσμού προστρέχει στα νοσοκομεία, όπου συρρέουν μαζικά γονείς με τα παιδιά τους ή και ενήλικες για τις υπηρεσίες που είναι αναγκαίες (από καρδιολόγο, δερματολόγο, οφθαλμίατρο, ΩΡΛ, ορθοπεδικό και λοιπές ειδικότητες):

Πολλοί υγειονομικοί, κυρίως ευαισθητοποιημένοι γιατροί, ευγενώς προσφερόμενοι στα πλαίσια αλληλεγγύης, φροντίζουν όσο μπορούν τους μαθητές και τους αθλούμενους.

Άλλοι γιατροί, με την ευκαιρία της καλοκαιρινής άδειας, προσφέρουν αφιλοκερδώς και χωρίς τυμπανοκρουσίες υπηρεσίες πρόληψης στην ιδιαίτερη πατρίδα τους ή στον τόπο των διακοπών τους”.

Αυτό δεν αρκεί – τονίζει ο κ. Σιώρας – εκτιμώντας ότι είναι πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού.

Σημειώνει, δε, τα εξής:

Κανένα κονδύλι δεν προβλέπεται κάθε χρόνο για υπηρεσίες σχολικής υγιεινής και προαθλητικό έλεγχο.

 Κόστος.

Για κάθε παιδί που θα πάει στη πρώτη Δημοτικού, η εξέταση από καρδιολόγο και οφθαλμίατρο κοστίζει 80 ευρώ, όσο δηλαδή είναι το ποσό που απαιτείται για γραφική ύλη της σχολικής χρονιάς.

Πέρυσι στο λαϊκό μαραθώνιο πάνω από 25 δρομείς προσεκομίσθησαν στα επείγοντα του νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” επειδή δεν είχαν κάνει προαθλητικό έλεγχο.

Ο αιφνίδιος θάνατος στην άθληση είναι ένα ιδιαίτερα τραγικό γεγονός που μπορεί να είναι σπάνιο (ένας θάνατος ανά 100.000 αθλούμενους ανά έτος), όμως συγκλονίζει ολόκληρη την κοινωνία αφού συνήθως αφορά νέες ηλικίες.

Ακόμα και εθνικές ομάδες νέων έρχονται στα νοσοκομεία για προαθλητικό έλεγχο μετά από παράκληση των γονέων και όχι μετά από υπεύθυνη παρέμβαση της ομοσπονδίας.

Οι αδιάγνωστες διαταραχές στην όραση, στην ακοή, στο μυοσκελετικό σύστημα οδηγούν σε αμέτρητους τραυματισμούς μαθητών και ενήλικων αθλούμενων. Πολλές συγγενείς καρδιοπάθειες μένουν αδιάγνωστες για πολλά χρόνια όταν πλέον είναι πολύ αργά.

Υπηρεσίες.

Οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να προσφέρονται ως εξής:

Είναι αποκλειστική υποχρέωση του κράτους.

Είναι αποκλειστικό θέμα της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας και όχι των νοσοκομείων.

Για να γίνει αυτό, πρέπει άμεσα να λειτουργήσουν με πλήρη στελέχωση όλα τα Κέντρα Υγείας, όλα τα Πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ και να δημιουργηθούν Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου.

Όλες αυτές οι δομές πρέπει να εντάσσονται σε ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, χωρίς επιχειρηματική δράση.

Δ.Κ.



ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΑΠΑΤΑΚΗΣ: "ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΠΕΡΠΑΤΗΣΩ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΧΟΡΕΨΩ ΠΕΝΤΟΖΑΛΙ"


O ελληνικός ύμνος έχει ακουστεί για χάρη του στα πέρατα του κόσμου. Οι διακρίσεις του σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο στην κατηγορία των ΑΜΕΑ είναι αναρίθμητες. Ο Χανιώτης Παραολυμπιονίκης κολυμβητής Αντώνης Τσαπατάκης, σε μια συνέντευξη-κατάθεση ψυχής, στο allyou και στον Μπάμπη Παπαφιλιππάκη. 

Ο Αντώνης είναι, πραγματικά, "τεράστιος". Τεράστιος σε ψυχικά αποθέματα, θέληση και ταλέντο. Κι ας συναντά εδώ και αρκετά χρόνια την αναλγησία και την αδιαφορία του ελληνικού κράτους, καθώς του στερείται μία θέση στην αστυνομία την οποία δικαιούται βάσει νόμου.

Τα "θα" που έχει ακούσει από την πολιτεία είναι πάμπολλα, όμως τίποτα μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει για την περίπτωσή του. Παρ΄ όλα αυτά συνεχίζει να χαμογελά και να ελπίζει για ένα καλύτερο αύριο. Κι αυτό γιατί, ο Αντώνης Τσαπατάκης είναι ένας μαχητής, ένας νικητής της ζωής.

Παρά το ατύχημα που είχε το 2006 και τον καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο, έχει μάθει να "ρουφάει" κάθε στιγμή της ζωής σαν να είναι η τελευταία του. Αυτό κάνουν άλλωστε και όσοι έχουν βρεθεί κατάματα με τον Χάρο.

Ο Χανιώτης Παραολυμπιονίκης άνοιξε την καρδιά του στο allyou.gr και σε μία συνέντευξή-κατάθεση ψυχής μίλησε για το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός Αστυνομίας, ενώ θα έπρεπε βάσει νόμου να έχει καταλάβει μία θέση γραφείου, έστειλε μήνυμα ζωής σε άλλα παιδιά που βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνον, ενώ -μεταξύ άλλων- τόνισε ότι όταν ξαναπερπατήσει, το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να χορέψει ένα πεντοζάλι.

Σίγουρα θα έχεις πει εκατοντάδες φορές σε συνεντεύξεις σου την ιστορία με το ατύχημα που είχες. Αν και δεν θέλω, θα σου κάνω αυτήν την ερώτηση για τους αναγνώστες που δεν γνωρίζουν την ιστορία σου.

Ένα πρωί πηγαίνοντας βόλτα με την μηχανή μου, ενώ βρισκόμουν στο δρόμο που διασχίζει το κολυμβητήριο Χανίων, ένα δρόμο που τον περνούσα από πέντε χρονών, ανέπτυξα σαν επιπόλαιος νέος μεγάλη ταχύτητα, έχασα τον έλεγχο και προσέκρουσα στο πεζοδρόμιο με την πλάτη. Το αποτέλεσμα ήταν να συνέλθω μετά από ημέρες και να ακούσω τον γιατρό να μου λέει κυνικά ότι θα μείνω ανάπηρος.

Πόσο γρήγορα κατάφερες να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα;

Από την πρώτη ημέρα αποφάσισα να "ξανασταθώ" στα πόδια μου. Μου πήρε 10 μήνες σχεδόν προκειμένου να είμαι ανεξάρτητος. Να ζω χωρίς τη βοήθεια κανενός.

Θέλω να μιλήσουμε για το κεφάλαιο ρατσισμός. Θέλω να μου πεις αν έχεις βιώσει εσύ ρατσιστικές συμπεριφορές και αν ναι, πως τις αντιμετωπίζεις;

Δεν έχω βιώσει καμία ρατσιστική συμπεριφορά. Δεν αφήνω κανένα να με λυπηθεί ή να με μειώσει... Και αυτό γίνεται γιατί τους δείχνω ότι είμαι αρτιμελής και δυνατός στην ψυχή!

Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα σε όσους εκφράζουν ρατσιστικές συμπεριφορές;

Θα ήθελα να τους πω ότι αυτή η ρατσιστική έκφρασή τους, δείχνει την ανασφάλεια τους αθέατη προς τον κόσμο...

Κι άλλα παιδιά είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο, ωστόσο δεν έχουν την ίδια όρεξη για ζωή και την ίδια αισιοδοξία με εσένα. Τι θα τα συμβούλευες;

Για αυτή τους την έλλειψη δεν φταίνε οι ίδιοι. Φταίει η οικογένεια τους και φίλοι τους. Αυτοί πρέπει να παρακινηθούν και να τους σηκώσουν "όρθιους".

Σίγουρα στο μυαλό σου θα υπάρχει η ημέρα που θα περπατήσεις και πάλι. Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα κάνεις τότε;

Να χορέψω ένα πεντοζάλι...

Η σχέση σου με το γυναικείο φίλο; Οι φήμες λένε ότι είσαι
καρδιοκατακτητής.

Δεν ξέρω αν είμαι καρδιοκατακτητής, όπως λένε, ξέρω μονάχα ότι κάποια ημέρα μία θα είναι αυτή που θα κατακτήσει την δικιά μου καρδιά.

Ας πάμε και στον αθλητισμό. Κάθε φορά που πέφτεις στην πισίνα ποια είναι τα συναισθήματά σου;

Αδειάζει το μυαλό και γεμίζει η ψυχή μου. Είναι η ουτοπία μου!

Τι σημαίνουν για σένα οι μεγάλες αθλητικές διακρίσεις σου; Πως νιώθεις όταν κατακτάς τα μετάλλια;

Νιώθω ότι ξεπληρώνω ένα φόρο τιμής σε όλους αυτούς που με βοηθούν όλα αυτά τα χρόνια...

Σε ποιο βαθμό οι αθλητές με αναπηρία έχουν υποστήριξη από το κράτος; Υπάρχει η κατάλληλη υποδομή, σοβαρός προγραμματισμός και αθλητικά προγράμματα;

Δεν υπάρχει τίποτα, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κράτος.

Πρόσφατα, σε είδαμε να κάνεις σέρφινγκ με το αναπηρικό αμαξίδιό σου, δίνοντας μαθήματα ζωής και θέλησης. Πως αισθάνθηκες που δάμαζες τα κύματα;

Νόμιζα ότι πετούσα... Ότι είχα φτερά στην πλάτη μου... Μακάρι να μπορέσουν να το ζήσουν αυτό το συναίσθημα όλοι!

Ποια είναι τα όνειρα σου, τα σχέδια σου, για το μέλλον;

Να ενταχθώ ξανά στο σώμα της ελληνικής αστυνομίας, έτσι ώστε να μπορώ να ανοίξω το δικό μου σπιτικό και να φτιάξω την δική μου οικογένεια.

Έχεις αρκετά παράπονα από την πολιτεία, γιατί σου στερείται κάτι το οποίο σου ανήκει. Τι έχει συμβεί και είσαι εκτός Αστυνομίας; Σίγουρα θα έχεις ακούσει αρκετά «θα»...

Καθώς βρισκόμουν στο 2ο έτος της σχολής αστυφυλάκων και αφού είχα το τροχαίο ατύχημά μου, το Σώμα αποφάσισε να με κρίνει ακατάλληλο για να συνεχίσω τις σπουδές μου και με έδιωξε, σύμφωνα με τον τότε νόμο.

Το 2012 άλλαξε αυτός ο νόμος και σύμφωνα με αυτόν πρέπει να τοποθετούνται αυτοί που κρίνονται ακατάλληλοι σε υπηρεσία γραφείου. Έπειτα από πολλές αιτήσεις και επιστολές σε υπουργούς, το αποτέλεσμα ήταν ο συνεχής παραγκωνισμός. Κι όλα αυτά σε έναν άνθρωπο που παλεύει για να φέρει τη σημαία της πατρίδας του στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου!

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να στείλεις στην Πολιτεία, που δεν έχει ευαισθητοποιηθεί ακόμη στην περίπτωση με το θέμα της εργασίας σου;

Να δουν πόσο "ακατάλληλος" είμαι (σύμφωνα με την απόφαση τους) βλέποντας όλα όσα έχω καταφέρει. Αν ήμουν σε άλλη χώρα, πιο αξιοκρατική, χώρα του εξωτερικού, τώρα θα ήμουν ένας ίσος πολίτης και θα με είχαν αποκαταστήσει επαγγελματικά, χωρίς να προσμετρούσαν οποιοσδήποτε αθλητικές επιτυχίες
μου!

Mία ευχή θέλω να κάνεις στο allyou που πρόσφατα έσβησε το πρώτο του
κεράκι.

Εύχομαι να στεριώσει με αξιοδιάβαστα άρθρα όπως τώρα, εδώ κι ένα χρόνο.

Ο Αντώνης Τσαπατάκης επί το έργον: https://www.youtube.com/watch?v=o8yw1jl1e28


Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΑΦΝΙ: ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ


Η είδηση της περασμένης Παρασκευής ότι εκδηλώθηκε πυρκαγιά σε κτίριο του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής (ΨΝΑ)-Δαφνί, συνέπεια της οποίας ήταν  τρεις ασθενείς να χάσουν τη ζωή τους και τρεις να νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, σόκαρε το πανελλήνιο.

Κι όμως, δεν θα έπρεπε! Από τη μια η «Λέρος-κολαστήριο», που είναι ακόμα εδώ, γιατί αποτελεί νοοτροπία μαζί με την αθάνατη κουλτούρα της συγκάλυψης  και από την άλλη η fast track ψυχιατρική μεταρρύθμιση των μνημονιακών κυβερνήσεων, αλλιώς απονοσοκομειοποίηση αντί αποασυλοποίηση, που ρήμαξε ό,τι είχε απομείνει όρθιο.

Σ’ αυτό το πλαίσιο οι ασθενείς ήταν και παραμένουν επικίνδυνα περικυκλωμένοι. Αυτό έχει αναδείξει η «Εφ.Συν.» σε δύο αυτοψίες της  (8/8/2014 και 23/5/2015). Αυτό καταδεικνύει το προχθεσινό τραγικό συμβάν.

Ο απολογισμός της πυρκαγιάς στο 7ο Τμήμα Χρονίως Πασχόντων του Ψυχιατρείου είναι τρία θύματα και τρεις βαριές νοσηλείες –μία στο «Αττικόν», μία στο «Σωτηρία» και μία στο «Θριάσιο».

Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά, ενώ τα στοιχεία που διέρρευσαν στα ΜΜΕ αντιφατικά. Όλα πάντως δείχνουν προς μία κατεύθυνση, εκείνη της εγκατάλειψης, από κάθε άποψη, ενός ειδικού νοσοκομείου για τους ψυχικά πάσχοντες.

Καταδικασμένο τμήμα.

Το 7ο Τμήμα του ΨΝΑ όπου συνέβη η πυρκαγιά ήταν ένα καταδικασμένο τμήμα. Ένα τμήμα για το οποίο η μόνη λέξη που έρχεται στον νου για να περιγράψει όσα είχε αντικρίσει η «Εφ.Συν.» είναι η βαρβαρότητα. Πίσω από διπλοκλειδωμένες πόρτες σ’ ένα προκατασκευασμένο κουτί, στο απέραντο σε έκταση «Δαφνί», 17 ψυχές, γυμνές, δεμένες, εξευτελισμένες, μόνες.

Στην άκρη του, ένα κλουβί για τον «εξαιρετικά επικίνδυνο» ασθενή (αντί  ποινής για το έγκλημά του, βρίσκεται στο ΨΝΑ ως ψυχικά ασθενής, βάσει του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα περί ακαταλόγιστου), ο οποίος βρίσκεται σε μόνιμη απομόνωση.

Κανείς δεν τον πλησιάζει, τον παρακολουθούν μόνο από ένα ειδικό παράθυρο  που βρίσκεται στον χώρο των νοσηλευτών. Στο πρόσωπό του τα ΜΜΕ  «αναγνώρισαν» απ’ την πρώτη στιγμή τον εμπρηστή της Παρασκευής, προλαβαίνοντας ΕΔΕ και επίσημα πορίσματα...

Απ’ την πλευρά τους οι συνδικαλιστές επικέντρωσαν στο αναντίρρητο γεγονός της αποψίλωσης του νοσοκομείου από προσωπικό και στη λειτουργία του κάτω  από τα όρια ασφαλείας.

Κανείς δεν αμφιβάλλει για την επείγουσα ανάγκη για μαζικές προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων στο ΨΝΑ και σε ολόκληρο τον τομέα της ψυχικής υγείας, οι οποίες όμως δεν θα έλυναν τα δομικά προβλήματα της δημόσιας ψυχικής υγείας, που προϋπήρχαν της κρίσης και επιτάθηκαν εξαιτίας αυτής.

Το σενάριο.

Μέχρι στιγμής, το κυρίαρχο σενάριο για τα αίτια της πυρκαγιάς είναι βραχυκύκλωμα μηχανήματος σε αποθήκη στην οποία βρίσκονταν στοιβαγμένα και στρώματα. Το να διαφύγουν από τη φωτιά, από ένα κλειδωμένο τμήμα, άνθρωποι στους οποίους χορηγούνται μεγάλες ποσότητες φαρμάκων και βρίσκονται δεμένοι -είτε στις καρέκλες του χώρου διημέρευσης είτε στα κρεβάτια τους, κλειδωμένοι στα δωμάτιά τους– είναι ηράκλειος άθλος.

Οι καπνοί από τη φωτιά στο πατάρι του ισόγειου κτιρίου, σύμφωνα με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, κατάφεραν να εξαπλωθούν στον κοινόχρηστο χώρο του τμήματος και να πνίξουν τρεις ανθρώπους δεμένους στα καθίσματα, ενώ άλλοι που βρίσκονταν καθηλωμένοι και κλειδωμένοι στα δωμάτιά τους χρειάστηκε να απεγκλωβιστούν με την παρέμβαση των πυροσβεστών - ορισμένοι απ’ αυτούς διακομίστηκαν για νοσηλεία σε ΜΕΘ.

Με όλα αυτά αναρωτιέται κανείς: Το νοσοκομείο δεν ήταν σε ετοιμότητα; Δεν διέθετε τα αντανακλαστικά ή τις οδηγίες για την περίπτωση μιας έκτακτης ανάγκης;

Το περιστατικό είναι πάνω από την όποια κριτική, με την ανεξέλεγκτη χορήγηση των ψυχοφαρμάκων, τη μηχανική καθήλωση/απομόνωση και τις κλειδωμένες πόρτες - τη «συνταγή» αντιμετώπισης, χρόνια τώρα, των ψυχικά πασχόντων στη χώρα μας.

Είναι θέμα στοιχειωδών πρακτικών ασφαλείας σε ένα δημόσιο κτίριο, και  ειδικότερα σε ένα νοσοκομείο. Ξεπερνά τον βλαπτικό τρόπο με τον οποίο  αντιλαμβάνονται η ψυχιατρική κοινότητα και οι διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Υγείας, χρόνια τώρα, τις έννοιες «αποασυλοποίηση»,  «αποϊδρυματοποίηση» και «επανένταξη».

Είναι θέμα απλής προστασίας των ασθενών που είναι δεμένοι και δεν μπορούν να τρέξουν να σωθούν. Είναι ζήτημα της Πολιτείας.

Πηγή: «Η εφημερίδα των συντακτών»


Η "ΛΑΡΑ ΚΡΟΦΤ" ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ



Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

«Δεν μπορούμε να βγούμε από την κρίση με δωρεές, δεν μπορούμε να λύσουμε την κρίση φιλοξενώντας απλώς πρόσφυγες»

Η Αντζελίνα Τζολί είναι μια από τις γνωστότερες αμερικανίδες σταρ του κινηματογράφου και οι ταινίες της, σπάνε ρεκόρ εισιτηρίων όπου προβάλλονται. Οι 45 ταινίες της – κυρίως οι δυο ταινίες της « Λάρα Κροφτ» που την έχουν κάνει διάσημη και πάμπλουτη, τα τεράστια προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει από κοριτσάκι, οι επεμβάσεις στις οποίες χρειάστηκε να υποβληθεί για να «σωθεί» και που αντιμετωπίστηκε με διάθεση …χλευασμού και ο γάμος της με τον Μπράντ Πιτ είναι εδώ και χρόνια πρωτοσέλιδα.

Αλλά η τελευταία της δραστηριότητα, της Ειδικής Απεσταλμένης του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, έχει δώσει νέα πνοή, νέο ενδιαφέρον στη ζωή της.

Την 1η Αυγούστου φέτος, ως ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, η πασίγνωστη και πανέμορφη αμερικανίδα ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί, ταξίδεψε στην Μιανμάρ, την πάμπτωχη και ταλαιπωρημένη Ασιατική χώρα που οι παλαιότεροι γνώριζαν ως Βιρμανία.

Η Αντζελίνα συναντήθηκε με την ηγέτη της αντιπολίτευσης της Μιανμάρ Αούνγκ Σαν Σου Κι και οι δυό τους , επισκέφτηκαν εργοστάσια υφαντουργίας και συναντήθηκαν με εργάτριες για να συζητήσουν για τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται σε μια από τις πιο φτωχές χώρες της Ασίας. Έπειτα από μια συνάντηση που είχαν στο σπίτι της Αούνγκ Σαν Σου Κι, οι δύο γυναίκες πήγαν κάπου στα δυτικά προάστια της Ρανγκούν, της οικονομικής πρωτεύουσας της Μιανμάρ , συναντήθηκαν με τις εργαζόμενες και το «αστέρι» του Χόλυγουντ που εδώ και χρόνια κάνει πράξη τις πεποιθήσεις της και την απόφασή της να βοηθήσει τις εργαζόμενες στις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

Είναι εδώ και καιρό ειδική απεσταλμένη της Ύπατης Αρμοστείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) . Και η δραστηριότητά της αυτή έχει ανταμειφθεί με πολλούς επαίνους και λίγη προβολή από τα παγκόσμια ΜΜΕ που προτιμούν να ασχολούνται περισσότερο με «κουτσομπολιό», τολμηρές φωτογραφίες, έρωτες και ερωτήματα περί του «γιατί έχει αδυνατίσει τόσο πολύ η Αντζελίνα» παρά με το σοβαρό, ανθρωπιστικό της έργο.

Αλλά η Αντζελίνα, στην πόλη Γιανγκόν, το βιομηχανικό κέντρο της Μιανμάρ είδε και μίλησε με εργάτριες που κοιμούνται τα βράδια σε φθηνούς ξενώνες, εργάζονται πολλές ώρες και λαμβάνουν πενιχρές αμοιβές. Και την άλλη μέρα, είχα μακρά συζήτηση με εργάτριες- θύματα σεξουαλικής βίας στο χώρο της εργασίας και γύρω απ΄ αυτόν. Τις εντυπώσεις και τα συμπεράσματά της είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει και στον Πρόεδρο της Μιανμάρ και μέλη του υπουργικού του Συμβουλίου ενώ επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη, υπέβαλε πολυσέλιδη έκθεση.

Θα αναρωτηθείτε ίσως: «Ωραία όλα αυτά και καλά αλλά έχουν το οποιοδήποτε αποτέλεσμα;».

Ίσως όχι άμεσα. Είναι όμως τόσο μεγάλη και τόσο «πλατιά» όλη αυτή η περιοχή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τόσο παραμελημένα παγκοσμίως τα θύματα βίας και κακομεταχείρισης ώστε εμβληματικές φυσιογνωμίες της παγκόσμιας σόου μπίζνες όπως η Τζολί, μπορούν να προσφέρουν –έστω- κάτι με την παρουσία τους και την κοινοποίηση των συμπερασμάτων από τέτοιες συγκλονιστικές εμπειρίες σημαντική συμβολή στην ευαισθητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων της πολιτικής, του πνεύματος και της τέχνης σ’ όλο τον κόσμο, ανθρώπων που δεν γνωρίζουν τίποτε απ΄ αυτές τις καταστάσεις.

Τον περασμένο Ιανουάριο, κατά την επίσκεψή της σε προσφυγικό καταυλισμό στο Ντοχούκ του ιρακινού Κουρδιστάν, η Τζολί κατήγγειλε πως η διεθνής κοινή γνώμη δεν ξέρει τίποτα και δήλωσε : « Πρέπει επιτέλους οι ηγέτες αυτού του κόσμου να δώσουν μια λύση στο πρόβλημα των ανθρώπων της Μέσης Ανατολής, του Ιράκ και της Συρίας. Τίποτα δεν μπορούσε να με προετοιμάσει για τις ιστορίες που άκουσα από τους πρόσφυγες.Από την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Ιράκ, άλλοι δύο εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ξεριζωθεί από τα σπίτια τους.»

Και με δάκρια στα μάτια είπε : « Γνώρισα παιδιά που οι γονείς τους σκοτώθηκαν και είναι μόνα τους πια. Έναν 19χρονο που δουλεύει για να ταΐσει μόνος του τα 7 του αδέρφια. Γνώρισα μητέρες που τα παιδιά τους έχουν απαχθεί από τους φανατικούς Ισλαμιστές της ISIL. Σαν μητέρα δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερο τρόμο. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να κάνει περισσότερα. Η Μέση Ανατολή είναι ένα πεδίο όπου η δυτική κοινωνία δοκιμάζεται συνεχώς. Και προς το παρόν αποτυγχάνουμε».
Σήμερα, 7 Σεπτεμβρίου, σε άρθρο της στους «Τάιμς» του Λονδίνου έγραψε :
« Tην ώρα που χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι εισρέουν στην Ευρώπη αναζητώντας καταφύγιο, πρέπει να γίνεται διάκριση ανάμεσα σ” αυτούς που διαφεύγουν από την ακραία φτώχεια και αυτούς που διαφεύγουν από τον πόλεμο.

Οι πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από συγκρούσεις αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο, είναι ανάγκη να σωθούν από διωγμούς και ο αποτελεσματικός προσδιορισμός τους θα τους προσέφερε την απαιτούμενη προστασία. Θα πρέπει να έχουμε συνείδηση της διάκρισης ανάμεσα στους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι προσπαθούν να διαφύγουν από την ακραία φτώχεια, και τους πρόσφυγες που διαφεύγουν από μια άμεση απειλή κατά της ζωής τους» Και στο άρθρο της κατέληγε: «»Δεν μπορούμε να βγούμε από την κρίση με δωρεές, δεν μπορούμε να λύσουμε την κρίση φιλοξενώντας απλώς πρόσφυγες»


Πηγή: www.dossier.gr

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

ΕΣΑΜΕΑ: ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΦΝΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ


Αρ. Πρωτ.: 2169-07/09/2015

Για το Δαφνί ούτε μια συγνώμη

Το μεσημέρι της Παρασκευής 4 Σεπτεμβρίου, για πολλοστή φορά, η ΕΣΑμεΑ ζητούσε να δοθεί λύση στον απαράδεκτο εγκλεισμό με καθήλωση ατόμου με αυτισμό στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείου Αττικής Δαφνί, για 14 μήνες, χωρίς στοιχειώδη ιατρική και νοσηλευτική αντιμετώπιση.

Μια κατάσταση την οποία βιώνουν πολλοί πολίτες με αναπηρία, ψυχική και άλλες, μετά την παταγώδη αποτυχία της λεγόμενης ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα. Το μεσημέρι της Παρασκευής 4 Σεπτεμβρίου η ΕΣΑμεΑ ζητούσε από την υπηρεσιακή πρωθυπουργό, που κατέχει την επιπλέον ιδιότητα της Προέδρου του Αρείου Πάγου, να δώσει λύση στο πρόβλημα, για να πάψουν οι μεσαιωνικές πρακτικές των δεμένων στα κρεβάτια τους ασθενών. Ελάχιστες ώρες μετά, πυρκαγιά στο Δαφνί οδήγησε 3 ασθενείς να χάσουν τη ζωή τους.

Οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στις Ψυχιατρικές Μονάδες Νοσοκομείων, οι οποίες δεν αποτελούν δομές κοινωνικής φροντίδας, αλλά δομές κοινωνικού εγκλεισμού και αφορούν όλη τη χώρα και πρωτίστως την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς που σχεδιάζουν ελλιπή μέτρα και πολιτικές για την υγεία, την πρόνοια και ανεπαρκή για την αναπηρία, δεν είναι η πρώτη φορά που καταγγέλλονται.

Ακούστηκε μία συγνώμη, για το τραγικό περιστατικό της Παρασκευής; Μια συγνώμη έστω προς τις οικογένειες; Ανέλαβε κάποιος την ευθύνη;

Η σταδιακή κατάρρευση των προνοιακών δομών, η απογύμνωση των δομών πρόνοιας από εξειδικευμένο προσωπικό, η μη εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων που διαβιούν σε κέντρα κλειστής περίθαλψης, διαιωνίζουν κολαστήρια.

Η διαμόρφωση νέων δομών προστατευμένης διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία κάτω από τον έλεγχο της τοπική κοινωνίας, για να μην διαιωνίζονται οι κάθε λογής αποθήκες ψυχών, αποτελεί αίτημα του αναπηρικού κινήματος, δικαίωμα των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και υποχρέωση της Πολιτείας και της κοινωνίας, η οποία δεν μπορεί να καλύπτεται πίσω από ανέξοδες
ευαισθησίες.

Πρέπει επιτέλους να δημιουργηθεί και να προχωρήσει ένα νέο πρόγραμμα ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.




MELANIE GAYDOS: ΕΙΝΑΙ ΦΑΛΑΚΡΗ, ΧΩΡΙΣ ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ...TOP MODEL

    
Η 27χρονη Melanie Gaydos γεννήθηκε με μια σπάνια πάθηση, που ονομάζεται  εξωδερμική δυσπλασία. Εξαιτίας της ασθένειας η νεαρή γυναίκα δεν έχει μαλλιά, ούτε δόντια, ενώ είναι και μερικώς τυφλή. Η εμφάνισή της δεν στάθηκε όμως εμπόδιο στα όνειρά της και σήμερα η Melanie κάνει μια λαμπρή καριέρα τοπ μόντελ, ενώ ανάμεσα στους θαυμαστές της είναι και η Miley Cyrus.

Η 27χρονη κοπέλα πάσχει από μια σπάνια ασθένεια, εξαιτίας της οποίας δεν έχει μαλλιά και δόντια, ενώ είναι και μερικώς τυφλή... Πώς η Melanie Gaydos κατόρθωσε να κάνει καριέρα μοντέλου;


Η 27χρονη Melanie Gaydos γεννήθηκε με μια σπάνια πάθηση, που ονομάζεται εξωδερμική δυσπλασία. Εξαιτίας της ασθένειας η νεαρή γυναίκα δεν έχει μαλλιά, ούτε δόντια, ενώ είναι και μερικώς τυφλή. Η εμφάνισή της δεν στάθηκε όμως εμπόδιο στα όνειρά της και σήμερα η Melanie κάνει μια λαμπρή καριέρα τοπ μόντελ, ενώ ανάμεσα στους θαυμαστές της είναι και η Miley Cyrus!


Η Melanie σπούδασε Καλές Τέχνες στην Νέα Υόρκη και δηλώνει ότι ένας φίλος της την παρότρυνε να απαντήσει σε αγγελία, όπου φωτογράφοι μόδας αναζητούσαν «μοναδικούς ανθρώπους» για φωτογραφήσεις. Η κοπέλα απάντησε στην αγγελία και είδε σύντομα την καριέρα της ως μοντέλο να απογειώνεται, ενώ πριν ένα χρόνο αποφάσισε να αφαιρέσει τα εμφυτεύματα που είχε στο στόμα της και να μείνει, όπως ακριβώς ήταν λόγω της ασθένειάς της, δηλαδή, χωρίς δόντια.


Η ίδια δήλωσε στο Yahoo: «Οι άνθρωποι αισθάνονται πιο άνετα μαζί μου όταν έχω δόντια, εγώ όμως όχι». Η νεαρή κοπέλα υποστηρίζει ότι όλα είναι θέμα αντίληψης και όταν οι άνθρωποι την ρωτούν, πώς μπορεί να φάει χωρίς δόντια, εκείνη τους απαντά: «Πώς μπορούν άνθρωποι χωρίς πόδια να τρέχουν στον Μαραθώνιο;».




Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

22.000 ΜΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ


Άγγελος Βλιώρας: «Θέλω να έχω ίση αντιμετώπιση»
Το γεγονός ότι δεν είναι αρτιμελής δεν εμπόδισε τον Άγγελο Βλιώρα να δώσει Πανελλαδικές Εξετάσεις και να επιτύχει με 22.000 μόρια τον στόχο του. Πριν από μερικούς μήνες, έξω από το κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής στην Αθήνα μού έδειξαν μια γυναίκα γύρω στα πενήντα. «Η κόρη της είναι φοιτήτρια και έχει κινητικά προβλήματα. Τη φέρνει κάθε μέρα εδώ και μετά περιμένει να τελειώσουν οι παραδόσεις στο αμφιθέατρο για να επιστρέψουν στο σπίτι». Ένιωσα ότι αυτή η γυναίκα είναι πολύ πιο δυνατός άνθρωπος από τους περισσότερους γονείς «που κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους». Χθες, μιλώντας με τον Δημήτρη Βλιώρα από την Καλαμπάκα, κατάλαβα το πολύ απλό, ότι δηλαδή η έννοια «κάνω τα πάντα» αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο σε κάθε οικογένεια, ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού.

Όλοι περήφανοι. Ο Δημήτρης Βλιώρας συνταξιοδοτήθηκε από τον Δήμο Καλαμπάκας τον Ιούνιο, ξέροντας ότι ο δεκαοκτάχρονος γιος του, ο Άγγελος, είχε αριστεύσει στις Πανελλαδικές. Με περίπου 22.000 μόρια, εισήχθη πέμπτος στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου και σήμερα μαζί με τους γονείς του ταξιδεύει για την Κέρκυρα όπου θα εγκατασταθούν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ο Άγγελος γεννήθηκε με φωκομέλεια άνω άκρων (ουσιαστικά χωρίς χέρια) και ο πατέρας του θα τον ακολουθεί καθημερινά στο Πανεπιστήμιο για να αντιμετωπίζουν μαζί τα πρακτικά ζητήματα που προκύπτουν αναπόφευκτα στην καθημερινότητα του νεαρού φοιτητή.

 Τίποτα δεν είχε προϊδεάσει την οικογένεια Βλιώρα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας - γνώριζαν μόνο ότι θα αποκτούσαν δίδυμα, αγόρι και κορίτσι. Μετά τη γέννηση των παιδιών στα Τρίκαλα, το νεαρό ζευγάρι έπρεπε γρήγορα να προσαρμοσθεί στις ανάγκες των μωρών. «Ετσι ήταν τα πράγματα και έτσι έπρεπε να προχωρήσουμε. Αυτό κάναμε και αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε» λέει στα «ΝΕΑ» ο Δημήτρης Βλιώρας. Όπως διευκρινίζει, έκαναν το αυτονόητο: ο Άγγελος θα ζούσε μια φυσιολογική ζωή και εκείνοι θα στέκονταν στο πλάι του.

Στη μικρή κοινωνία της Καλαμπάκας το παιδί απέκτησε παρέες, βγήκε γρήγορα από το σπίτι και εντάχθηκε στο νηπιαγωγείο με πρώτη δασκάλα τη νηπιαγωγό μητέρα του. Και αυτή η μικρή κοινωνία νιώθει περήφανη για τον Άγγελο: κάτοικος της περιοχής, αναγνώστης των «ΝΕΩΝ», θέλησε να κάνει γνωστή την επιτυχία του συμπατριώτη του.

Ο Άγγελος μεγαλώνοντας άρχισε να δίνει τις δικές του μάχες, όπως κάθε συνομήλικός του. Τα κατάφερνε, όμως, εξαιρετικά. Άριστος στο σχολείο, με ιδιαίτερη αγάπη στις ξένες γλώσσες (μιλάει ήδη Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά) αποφάσισε πολύ νωρίς τι ήθελε να σπουδάσει. «Από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου ήθελα να μπω στο συγκεκριμένο τμήμα, στην Κέρκυρα» λέει στα «ΝΕΑ» ο Άγγελος Βλιώρας. Έδωσε Πανελλαδικές Εξετάσεις με προφορική εξέταση - όπως προβλέπεται από τον νόμο - ενώ θα μπορούσε απλώς να διεκδικήσει την εισαγωγή του με την ειδική κατηγορία του 5% για όσους αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα προβλήματα υγείας.
Στην ερώτηση γιατί μπήκε στην ταλαιπωρία των Πανελλαδικών απαντά απλά:   «Γιατί θέλω να έχω ίση αντιμετώπιση». Όπως τονίζει, άλλωστε, το γεγονός ότι δεν έχει αρτιμέλεια, πέρα από τις πρακτικές δυσκολίες, τον κάνει να είναι πιο επίμονος. Να βάζει στόχους και να τους επιτυγχάνει. Ως αριστούχος μαθητής της Γ΄ Λυκείου μάλιστα είχε διακριθεί σε πανευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και είχε ταξιδεύσει στη συνέχεια στο Στρασβούργο.

Η ζωή κυλάει. Τώρα, μαζί με τους γονείς του αφήνει την Καλαμπάκα για την Κέρκυρα. Ο πατέρας του συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα ακριβώς για να είναι κοντά του, ενώ η μητέρα του πήρε απόσπαση και θα συνεχίσει να εργάζεται ως νηπιαγωγός στο νησί. Η μόνη που δεν θα ακολουθήσει στην Κέρκυρα είναι η δίδυμη αδελφή του Άγγελου, που εισήχθη σε σχολή της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο Αγρίνιο.

«Ξέρετε, τα πράγματα τελικά έρχονται και διαμορφώνονται όπως θα τα δεις. Ή θα σε βάλει κάτω ένα πρόβλημα ή θα κερδίσεις εσύ» λέει ο Δημήτρης Βλιώρας. Η συζήτηση μαζί του μου φέρνει στη μνήμη την ταινία «Η ιστορία της Μπρουκ Ελισον», που περιγράφει τον αληθινό αγώνα των γονιών μιας νεαρής τετραπληγικής κοπέλας στις ΗΠΑ να έχει ευκαιρίες στη ζωή της η κόρη τους, η οποία σπουδάζει στο Χάρβαρντ. Ο Δ. Βλιώρας δεν έχει δει την ταινία που κατά κάποιον τρόπο περιγράφει τη δική του ζωή. Περιγράφει όμως και τη ζωή αναρίθμητων οικογενειών που αποφασίζουν ότι ένα πρόβλημα δεν είναι το τέρμα, αλλά η αφετηρία για να αναζητήσουν όχι μόνο λύσεις αλλά και νέους δρόμους. Όπως επισημαίνει ο Δ. Βλιώρας, οι χαρές που του έχει δώσει ο Άγγελος και συνεχίζει να του δίνει αποζημιώνουν κάθε στιγμή προσπάθειας χωριστά.

Ο Άγγελος κάνει τα ίδια σχέδια που κάνει κάθε δεκαοκτάχρονος: να ολοκληρώσει τις σπουδές του, να καταφέρει να δουλέψει και κυρίως, όπως λέει, «να αφήσει τη ζωή να κυλάει και να αντιμετωπίζει, κάθε φορά, τις εκπλήξεις της».

Ο επιμένων νικά. Το γεγονός ότι δεν έχει αρτιμέλεια κάνει τον Αγγελο να είναι πιο επίμονος. Ως αριστούχος μαθητής της Γ΄ Λυκείου, μάλιστα, είχε διακριθεί σε πανευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα και είχε ταξιδέψει στο Στρασβούργο.
  
Πηγή: Εφημερίδα «Τα Νέα»



ΤΟ 2ο ΠΑΡΚΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΥΓΟΥΛΑΣ


Το παιδικό ραδιόφωνο FAMILY FM 89.5, διοργανώνει και φέτος το 2ο ΠΑΡΚΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο Κρήτης, το Σαββατοκύριακο 12 & 13 Σεπτεμβρίου 2015 και ώρες 11:00 έως 20:00.

«Είμαι μία εκδήλωση με σκοπό να δημιουργήσουμε για 2 ημέρες ένα μοντέλο ορθής οδικής συμπεριφοράς και να ενημερώσουμε κάθε Πολίτη του Ηρακλείου και τα παιδιά του, για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε κατά την χρησιμοποίηση του  μεταφορικού μας μέσου», εξηγεί στο «Με Άλλα Μάτια» ο ιδιοκτήτης του παιδικού ραδιοφώνου κ. Μιχάλης Δρακάκης.

Η εκδήλωση γίνεται υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου και της περιφέρειας Κρήτης.
Στην εκδήλωση θα παρευρίσκονται με οχήματα η τροχαία, η ομάδα ΔΙΑΣ, το ΕΚΑΒ, η Πυροσβεστική καθώς και ο Ερυθρός σταυρός.
Παράλληλα, καθ’ όλη τη διάρκεια του διημέρου θα πραγματοποιείται συγκέντρωση σχολικών ειδών για τα παιδιά που έχουν ανάγκη.
Επίσης ΔΩΡΕΑΝ ψυχαγωγικές δραστηριότητες για όλα τα παιδιά και μεγάλη κλήρωση με μοναδικά δώρα !!!

Όπως πέρυσι έτσι και φέτος, τις εκδηλώσεις θα στηρίξει με την παρουσία του ο επικεφαλής της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών Βαγγέλης Αυγουλάς, ο οποίος σε συνεργασία με το τοπικό παράρτημα του Συλλόγου θα διοργανώσει βιωματικές βόλτες με κλειστά μάτια στο Κέντρο της πόλης, στέλνοντας με σαφήνεια το μήνυμα για ελεύθερα πεζοδρόμια!

Παράλληλα ο κ. Αυγουλάς θα αναλάβει κάποιες ραδιοφωνικές ώρες για την παρουσίαση της εκδήλωσης, ενώ με τηλεφωνικές τους συνεντεύξεις θα στηρίξουν το διήμερο των εκδηλώσεων οι:
Γιάννης Ζουγανέλης – μουσικός, ηθοποιός
Παναγιώτης Κουρουμπλής – πρ. Υπουργός Υγείας
Δημήτρης Κωνσταντάρας – Δημοσιογράφος
Γιάννης Κακλής – τραγουδιστής
Δημήτρης Αμπατζής – Παραολυμπιονίκης στο Ποδόσφαιρο τυφλών
Και άλλοι γνωστοί ευαισθητοποιημένοι πολίτες από όλη την Ελλάδα!

Μεταξύ των χορηγών επικοινωνίας της εκδήλωσης είναι και το κοινωνικοπολιτικό blog «Με Άλλα Μάτια».